บทที่ 41 ใจร้าย

“…ส…สวย”

“…”

“ไอ้สวยโว้ยย!”

“เออ! จะตะโกนทำไมวะเนี่ย ปวดหู!” ฉันยกมือปิดหูข้างที่ไปป์ตะโกนใส่ หันหน้ากลับมามองทางก็เกือบจะเดินชนเสา ดีที่ไคโรมันรั้งแขนไว้ทัน

“ดูมัน ๆ เหม่อตั้งแต่เช้า เหม่อจนแม่งเดินจะชนเสาอ่ะ มึงเป็นไรอีกเนี่ย” ไอ้ไปป์ยืนดักหน้าฉันแล้วก้มมาจ้องกันอย่างจับผิด ฉันผลักหน้าผากมันอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ