บทที่ 58 ระเบิดอารมณ์

“กูบอกให้ปล่อยไงวะ!”

ฉันละสายตากลับมามองพี่ฌอนที่สะบัดหลุดออกจากมือของเพื่อนทั้งสองได้ในที่สุด เนื่องจากจุดที่พวกฉันยืนอยู่มันเป็นฝั่งเดียวกับที่พวกพี่ฌอนยืนทำให้ได้ยินบทสนทนาของพวกเขาอย่างชัดเจน

“พวกมึงรู้กันหมดแล้วสินะ ฮึ!” เขาตวัดสายตามองเพื่อนทั้งสอง สีหน้าเขาตอนนี้มืดครึ้มจนน่ากลัว ไม่เคย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ