บทที่ 61 ภาพลวงตา

ครืด ๆ

เสียงข้อความเข้าเรียกสายตาฉันหันมองนาฬิกาบนฝาผนังที่บอกเวลาสามทุ่มกว่า ๆ ตอนแรกคิดว่าอาจจะเป็นคนที่บ้านแชทมาตาม เพราะตอนนี้ฉันยังอยู่คอนโดของไคโร ทว่าชื่อบนหน้าจอกลับไม่ใช่อย่างที่ฉันคิด

“โหยมึง! ดันป้อมสิวะไอ้โน่! กูจะตายแล้วเนี่ย!”

“แป๊บสิห่า เลือดกูจะหมด วาปกลับฐานก่อน” เสียงยูเจกับ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ