บทที่ 62 ใจอ่อนอ่อนใจ

พลั่ก!

ฉันรวบรวมแรงทั้งหมดผลักพี่ฌอนออกจากตัวเองสำเร็จ รีบถอยหลังหนีจนชิดอีกฝั่งของโซฟา พี่ฌอนหันหน้ากลับมามองฉันด้วยสายตาอึ้ง ๆ เขาเหมือนคนที่เพิ่งได้สติ

“เธอ… ตัวจริงเหรอวะ?”

“ก็ใช่น่ะสิ! รุ่นพี่เมาจนบ้าไปแล้วหรือไง!” ฉันตวาดใส่เขาเสียงดัง พอเห็นว่าพี่ฌอนทำหน้ารู้สึกผิดแล้วคว้าเหล้าขึ้นกระด...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ