บทที่ 63 ความรู้สึกผิด

อ่อย… ง่วงนอนสุด ๆ ไปเลย ฮือออ!

“เป็นไงบ้างลูก พอจะจัดการได้ไหม?”

เสียงพ่อเสือตะโกนถามมาจากด้านบน ฉันไถลตัวออกจากใต้ท้องรถแล้วลุกขึ้นนั่ง โชคดีที่วันนี้ฉันไม่มีเรียนเลยไม่ต้องตื่นเช้า แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ยังออกมาช่วยพ่อดูอาการรถของลูกค้าอยู่ดี

“แค่นี้สบายมาก ไม่คณามือสวยหรอก” ฉันยิ้มแป้นอย่าง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ