บทที่ 70 หวง

“สวย…ถึงแล้ว” เสียงกระซิบข้างหูเรียกเปลือกตาหนัก ๆ ของฉันให้ลืมขึ้น ฉันเผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้แถมยังซบไหล่ไคโรอยู่ด้วย ถึงว่าทำไมสบายจัง

“ถึงแล้วเหรอ หาว…”

“เห็นไหมล่ะ กินหวาน ๆ ทีไรหลับทุกทีเลย” ไคโรจัดผมให้ฉันพลางยิ้มเอ็นดู ฉันหัวเราะแหะ ๆ เพราะเถียงไม่ออก เวลาฉันกินลูกอมน้ำผึ้งนี่ท...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ