บทที่ 38 อาการคนหึง

“ขอโทษครับ สงสัยเท้าไปเตะโดน” โลกิยิ้มขอโทษอาจารย์และคนอื่น ๆ ก่อนจะหยุดสายตาลงที่ฉัน รอยยิ้มที่ไปไม่ถึงดวงตานั่นเลื่อนมองพี่ธาม ไม่รู้ทำไมแต่ฉันรู้สึกได้ถึงแววกดดันแปลก ๆ ในดวงตาคู่นั้น “ถ่ายเดี่ยวเสร็จแล้วใช่ไหมครับรุ่นพี่? จะได้ถ่ายภาพคู่ต่อ พอดี ‘เราสองคน’ มีธุระต้องไปต่อน่ะครับ”

โลกิไม่รอฟ...