บทที่ 39 หัวใจเต้นแรง

ครืด... ครืด...

โทรศัพท์เครื่องบางสั่นครืนในคลาสเรียนสุดท้ายของวัน ฉันรีบคว้าขึ้นมากดเปิดอ่านข้อความทันที ยัยเฟรย์ที่นั่งอยู่ข้างกันหันมองอย่างจับผิด ฉันยิ้มนิด ๆ เมื่ออ่านข้อความเหล่านั้นจบ พออาจารย์ออกจากคลาสไปยัยเพื่อนตัวดีก็รีบถลามากอดแขน

“ฮั่นแน่! ใครส่งแชทมาย่ะ บอกมานะ!”

“อะ อะไรเล่า ไม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ