บทที่ 47 ล่อลวง

พรึ่บ...

“อ๊ะ... ยะ หยุดนะคะ!” ฉันโวยวายทันทีที่แผ่นหลังสัมผัสกับที่นอนนุ่ม ร่างสูงเคลื่อนตัวขึ้นคร่อมทับโดยไม่ฟังคำคัดค้านของฉันเลย “จะ... จะทำอะไรคะ...”

“ลงโทษเด็กดื้อไงคะ” ด้วยการจับฉันกดบนที่นอนเนี่ยนะ? ใครเขาลงโทษกันแบบนี้บ้าง!

“มะ ไม่เอานะ เฌอ... เฌอไม่ดื้อแล้วก็ได้ค่ะ” ฉันยกสองแขนขึ้นป...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ