บทที่ 59 เคลียร์

“พอได้แล้วพี่ฌอน! หยุดนะ!”

“อย่ามายุ่ง!!”

พรึ่บ!

“โอ๊ย...” ฉันถูกพี่ฌอนสะบัดจนล้มเข่ากระแทกกับพื้นสนามเต็มแรง แม้แสงเหนือจะพุ่งตัวเข้ามารับแต่ก็ยังช้าเกินไป เขาจับทันเพียงไหล่ของฉัน ในขณะที่หัวเข่าทั้งสองข้างกระแทกพื้นจนเป็นรอยถลอกเลือดซึมออกมา พี่ฌอนชะงักหมัดค้างแล้วหันมองฉันด้วยสีหน้าตกใจ

...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ