บทที่ 64 อดีตที่หนีไม่พ้น

พลั่ก!

แรงกระแทกข้างแก้มซัดเข้ามาครั้งที่เท่าไหร่ของวันแล้วก็ไม่รู้ ผมทิ้งตัวนอนหงายลงบนพื้นห้องโดยมีร่างสูงยืนคร่อมเงื้อมหมัดขึ้นสูงเตรียมจะซัดลงมาอีกครั้ง ผมไม่ได้หลบ ไม่ได้ปัดป้องเลยซักหมัด ปล่อยให้มันระบายความคลั่งใส่ผมจนกว่าจะพอใจ

“ฮึ้ย!” ไอ้ฌอนปล่อยคอเสื้อผมแล้วเดินกลับไปทิ้งตัวนั่งบนเตี...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ