บทที่ 75 ค่ายอาสา

ยามเช้าบนดอยช่างเป็นอะไรที่คล้ายสรวงสวรรค์สุด ๆ ฉันเหม่อมองหมอกสีขาวนวลสวยงามเบื้องหน้าพลางกระชับเสื้อคลุมตัวหนา ถึงเมื่อคืนจะได้นอนไปแค่ไม่กี่ชั่วโมง แต่พวกเราก็สามารถตื่นเช้ามาทำภารกิจตามปกติได้ แม้บางคนจะยังอยู่ในสภาพอิดโรยอยู่มากก็เถอะ

“กาแฟอุ่น ๆ” ฉันรับแก้วกาแฟที่แสงเหนือชงมาให้ เราบังเอิ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ