บทที่ 78 สิ้นหวัง

พี่ฌอนตะโกนเรียกชื่อฉันซ้ำ ๆ ส่วนโลกิก็พูดแต่คำว่า ‘อย่าปล่อยนะ อย่าปล่อยมือพี่นะ’

ฉันได้ยินมันทุกคำ ฉันเห็นสีหน้าตื่นตระหนกของพวกเขาชัดเจน ทว่ากลิ่นสีที่เลอะเต็มไปหมดมันทำให้ฉันรู้สึกเวียนหัวเกินจะครองสติไว้ได้

“เวรเอ๊ย! มือลื่นดึงไม่ได้เลย!” โลกิสบถเสียงดัง และก่อนใครจะคาดคิด อยู่ ๆ พื้นที่เ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ