บทที่ 27 Bro. ใจบางๆ ของผม -3-

ใจบางๆ ของผม

3

ผมกอดหมอนกับผ้าห่มเข้ามาในห้องโล่งๆ แล้วทิ้งตัวลงนอนอย่างไม่สนใจอะไรทั้งนั้น กระทั่งหลับไปทั้งๆ ที่ยังโกรธ

ขนาดตื่นมาตอนเช้าอารมณ์ขุ่นเคืองต่อคนร่วมห้องก็ยังไม่หายไป ผมบิดขี้เกียจ ขับไล่ความปวดเมื่อยที่เกาะอยู่ตามเนื้อตัวก่อนตบแก้มเรียกสติตัวเอง ลุกออกจากห้อง

วันนี้ผมไม่มีเรียน คิดแล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ