บทที่ 59 ตกลงไปแล้ว

“อรุณสวัสดิ์”

“….”

ลืมตาขึ้นมาก็เห็นใบหน้าซื่อๆ ยิ้มยิงฟันนอนตะแคงอยู่ตรงหน้า หัวใจผมกระตุกไหว จะยิ้มตอบอยู่แล้วแต่พอนึกถึงความบ้าคลั่งของมันเมื่อคืนกับสภาพตัวเองในตอนนี้สีหน้าก็พลันเรียบตึง

ตะวันยิ้มเก้อ แววตาเลิ่กลั่กเมื่อเห็นผมไม่ยิ้มตอบ เห็นแล้วโคตรตลก การได้แกล้งมันเล่นก็กระชุ่มกระชวยแบบนี้...