บทที่ 12 ศึกชิงทอม

วันนี้เธอมีเรียนเต็มแน่นทั้งวัน จึงต้องออกมาจากบ้านแต่เช้า เมื่อมาถึงมหาลัยก็รวมกลุ่มกับเพื่อนๆ พอนั่งเรียนไปสักพักก็ถึงช่วงพักเบรกให้ผ่อนคลาย 15 นาทีก่อนเรียนต่อ เสียงของไอ้ซันที่พูดขึ้นก็พาให้เพื่อนๆ หันไปมอง

“พวกมึง วันศุกร์ไปดื่มกันไหมว่ะ”

“ไปดิๆ ไม่ได้ดื่มนานละ” เสียงไอ้วุฒิที่ตอบรับทำให้เธอต้องหันไปมอง ไม่นานของมึงเนี้ยคือไม่กี่วันก่อนนี่นะไอ้วุฒิ แต่อย่างว่า ทุกครั้งที่ไปมีเพียงแค่เธอกับไอ้วุฒิไปกันสองคน แต่ครั้งนี้กลับชักชวนไปกันทั้งกลุ่ม ถือเป็นครั้งแรกของเธอเลยก็ว่าได้ที่ได้ไปดื่มกับไอ้พวกนี้ จึงไม่เสียเวลาคิดอีก พยักหน้ารับปากไปแทน

“โอเค ร้าน Aftermoon Club นะ”

“พวกมึง กูไม่ว่างว่ะ” ไอ้นายพูดเสียงอ่อยๆ เป็นผลให้ไอ้ซันมองหน้านายเขม็งทันทีที่พูดจบ

“ทำไม มึงจะทิ้งเพื่อนหรอ”

“กูเปล่า แต่กูมีนัดกับพี่เนมแล้ว”

“มึงมันไอ้คนทิ้งเพื่อน อร๊ายยยยย ไอ้คนติดผัว ซันนี่เบื่อคร้าาาาาาา” ไอ้ซันสะดีดสะดิ้งโวยวาย ก่อนจะโดนไอ้เบสตบหัวสั่งสอนไปหนึ่งที

ป้าบ!!!!

“มันก็ต้องเห็นผัวดีกว่าอยู่แล้ว มึงไม่ได้มีตังเลี้ยงมันนิ ผัวมันเลี้ยงนู้นนน แล้วก็เลิกสักทีไอ้ท่าทางสะดีดสะดิ้งเนี้ย เดี๋ยวกูยันเลยแม่ง” ไอ้เบสพูดพร้อมยกเท้าขึ้นมาเตรียมยันไอ้ซันเต็มที่ ส่วนไอ้ซันที่สะบัดหัวให้หายมึน รีบเข้าไปบีบๆ นวดๆ ไอ้เบสใหญ่

“งุ้ยยย เค้าก็แค่ล้อเล่นเองป้ะ ไม่เห็นต้องตบแรงขนาดนี้เลย” ท่าทางของไอ้ซันที่ดูฉอเลาะไอ้เบส เหมือนมันตั้งใจกวนมากกว่าที่จะสำนึกผิด จนเรียกเสียงหัวเราะจากเพื่อนๆ ได้ดี

“ตกลงว่ามึงไม่ไปใช่ป้ะไอ้นาย งั้นตกลงว่าร้าน Aftermoon Club นะ ตอน 2 ทุ่ม โอเคตามนี้” คนที่เหลือก็พยักหน้ารับ เป็นอันว่าตกลง

พอตกลงกันได้ก็หันไปตั้งใจเรียนกันต่อ ในวันนั้นเธอไม่ได้ออกไปเถลไถลที่ไหน กลับมุ่งรถตรงกลับบ้าน พยายามอยู่กับครอบครัวให้มากขึ้นกว่าที่เคย เพราะเอาจริงๆ เธอเองก็รู้ว่าพอเข้ามหาลัย ความอิสระที่ได้รับทำให้เธอทำตัวเกเรไม่น้อย ต่างจากสมัยมัธยมปลาย เพราะพอเลิกเรียนก็ไปเล่นบาส เล่นบอล แล้วกลับบ้านนอนทุกวัน ไม่เคยหายหน้าหายตา บิดามารดาแทบไม่พบตัวแบบนี้

สิ่งที่เธอเลือกทำในวันนี้คือการนั่งเล่นเกมอยู่กับบ้าน โดยมีมารดานั่งมองเธอเล่นอยู่ข้างกัน คอยถามว่าอะไรยังไง ทำไมถึงต้องทำแบบนั้น หรือบางครั้งก็เสนอความคิด ในการหาทางไปต่อให้เธอ เมื่อเห็นมารดาอยากมีส่วนร่วม จึงจัดการเปลี่ยนเกม ให้เป็นแบบเล่นได้สองคน เสียงหัวเราะสดใสดังไปทั่วบ้าน แม้จะเป็นเวลาที่ค่อนข้างดึกพอสมควร

จนกระทั่งเวลาบ่งบอกว่า 3 ทุ่มกว่า บิดาจึงได้เปิดประตูเข้าบ้านมาด้วยท่าทางที่เหนื่อยล้าเล็กน้อย ทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟา เบียดเธอกับมารดาออกจากกัน จนเธอต้องผุดตัวลุกขึ้นยืนเอามือเท้าสะเอวมอง เมื่อบิดาดึงมารดาไปกอดเสียอย่างนั้น เธอจึงไม่อยู่เป็น ก ข ค อีก จัดการปิดเครื่องเล่นเกม หันหลังเดินมุ่งตรงขึ้นห้องนอน จัดการอาบน้ำแต่งตัวแล้วโดดขึ้นเตียงนอน

ในความมืด ฝ่ามือซ้ายถูกยกขึ้นจับหลังใบหู ลูบไล้บริเวณรอยสักของตน ก่อนจะเลื่อนมาที่ติ่งหู แล้วจับต่างหูรูปไม้กางเกงไปมา เมื่อไหร่กันนะเธอถึงจะมีคนที่รักมาก เหมือนพ่อกับแม่ คนที่เพียงกลับมาแล้วได้เห็นหน้าความเหน็ดเหนื่อยก็ปลิวหาย กำลังใจได้รับการเติมเต็ม คิดพลางถอนหายใจแผ่วเบา ปล่อยให้ความคิดล่องลอย หลับตาลงเพื่อพักผ่อนให้เต็มที่

เช้าวันศุกร์เธอมีเรียนเพียงช่วงเช้า และมีนัดกับเพื่อนๆ ตอน 2 ทุ่ม จึงกลายเป็นว่า ว่าง ว่าง และว่าง พวกเธอ 4 คน ยกเว้นไอ้นายที่มีพี่ลูกผสมมารับขึ้นรถไปตั้งแต่เรียนเสร็จ พวกเธอก็พากันมาอยู่ที่เกมส์เซนเตอร์ ต่างพากันชักชวนเล่นเกมต่างๆ มากมาย เกมเต้น แข่งรถ โยนห่วง ชกมวย หรือแม้แต่คีบตุ๊กตา แน่นอนว่าคนที่ได้สกอร์สูงสุดก็ไม่พ้นเธอ ทั้งไอ้ซัน เบส วุฒิ ต่างผัดกันเข้ามาท้าชิงในทุกเกม เรียกได้ว่าใครถนัดอะไร ก็เสนอตัวแข่งกับเธออันนั้น หากแต่เมื่อจบเกม กลับต้องอ้าปากตาค้าง เพราะคะแนนเธอมันนำโด่ง จนผู้คนโดยรอบให้ความสนใจ

“มึงแน่ใจหรอ ว่ามึงไม่ใช่ผู้ชายแท้” ไอ้เบส

“กะ กู กูไม่อยากจะเชื่อ กูจะแพ้มึงได้ยังไง” ไอ้วุฒิ

“มึงแม่ง โกงฉิบหาย มึงโกงงงงงงง กูไม่รู้ว่าโกงยังไง แต่มึงโกงงงงงงงง” ไอ้ซันส่งเสียงงอแงไม่ยอมรับผลการตัดสิน เธอจึงได้แต่ยักไหล่แล้วเอ่ยปาก

“มึงจะท้าเกมอะไรกูอีกก็ได้ แต่กูบอกไว้แค่ว่ากูเล่นได้ทุกเกมและไม่เคยแพ้” เธอว่าพลางแสยะยิ้มยกให้เพื่อนที่เหลือทั้ง 3 คน อย่างที่บอกเธอถือคติผู้ชายทำได้ เธอก็ต้องทำได้ ไม่ชนะไม่เป็นไรแต่อย่างน้อยจะต้องเสมอ!! ไอ้วุฒิกัดฟันกรอดก่อนจะเอ่ยปาก

“กูขอท้าให้มึงยิงปืน!!!” คำท้าของไอ้วุฒิทำให้เธอเลิกคิ้วน้อยๆ เมื่อมันท้าสิ่งที่เธอถนัดที่สุดแบบนี้ มันจะไม่ดูว่าเป็นการรังแกเด็กเกินไปหน่อยรึไง

“มึงแน่ใจ??”

“เออ!!! กูแน่ใจ!!!” มันพูดจบก็หันหลังเดินไปตรงหน้าตู้เกม ที่มีปืนปลอมให้ลองยิงเล่น เธอเองก็เดินตามไปติดๆ

“กูจะบอกอะไรมึงให้นะไอ้วุฒิ ชกมวยกับยิงปืนคืองานอดิเรกของกู แต่เพื่อไม่ให้เอาเปรียบมึงเกินไป กูจะยอมใช้ข้างที่ไม่ถนัดให้มึงละกัน” ว่าพลางหยิบปืนของเล่นขึ้นมาถือไว้ มีไอ้ซันกับไอ้เบสเดินตามมาติดๆ พอจับปืนได้ เธอก็เปลี่ยนไปใช้ข้างขวาทันที

“เหอะ ไม่ต้องมาอ่อนข้อให้กู เอาข้างถนัดของมึงออกมาเล้ย กูไม่ยอมแพ้มึงหรอก!!” ไอ้วุฒิส่งเสียงเยาะให้เธอ จนทำให้เธอเหนื่อยหน่ายใจ

“กูต่อให้แล้วแต่มึงไม่เอา แพ้มาก็อย่ามาร้องไห้งอแงแล้วกัน กูรำคาญ” ว่าแล้วก็เปลี่ยนมือที่ถือปืน กลับไปเป็นมือซ้าย เธอพยักหน้าให้มันเป็นฝ่ายเริ่มก่อน โดยการยิงกระสุน 10 นัด มันตั้งสมาธิ เพ่งเล็งแล้วเริ่มยิง เวลาผ่านไปราวๆ 5 นาที กระสุนก็ถูกปล่อยออกไปจนหมด 2 3 4 5 5 6 7 7 7 8 และนี่คือคะแนนของไอ้วุฒิ มันหันมาทำท่ายักคิ้วให้เธอก่อนจะหลีกทางเพื่อให้เธอเข้าประจำที่ เธอตั้งท่าขึ้นมาบ้าง สูดลมหายใจ ยิงออกไปทีเดียว 10 นัด โดยใช้เวลาแค่ 15 วินาที และกระสุนทุกนัดเจาะเข้าที่ตรงกลาง 10 คะแนนเต็มทั้ง 10 นัด

ทั้งไอ้เบส ไอ้ซัน ต่างนิ่งอ้าปากค้างจนน่าตลก จนเธอหลุดหัวเราะออกมาเบาๆ หันไปมองไอ้วุฒิ ที่เหมือนสติหลุดไปเสียแล้ว ตบบ่ามันเบาๆ แล้วเอ่ยปาก

“กูยอมแพ้ ฮึฮึ” ว่าพลางโยนปืนกลับคืนที่เดิม หันหลังเดินออกมา แวะเข้าไปซื้อกาแฟดำที่ร้านคาเฟ่ด้านข้าง และนั่งลงรออยู่ที่ร้าน เพียงชั่วครู่พวกเพื่อนๆ ของเธอก็เดินตามกันมา ส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าวไม่หยุด เพราะเธอรู้ดีว่าไอ้พวกนี้มันเป็นยังไง จึงเอาใจความตกตะลึงจนน่าตลกของพวกมันด้วยการสั่งขนมฮันนี่โทสต์เซ็ทใหญ่มาประเคนให้พวกมันกิน พวกมันหลงลืมเรื่องที่เกิดขึ้นจนหมดสิ้น แย่งกันจ้วงกินไม่มีใครยอมใคร และคนที่ได้ทานมากที่สุดคงไม่พ้นไอ้วุฒินั่นละ ส่วนตัวเธอเองเพียงแค่ยกกาแฟดำขึ้นจิบ แล้วนั่งมองพวกมันกินเฉยๆ

“ไม่แดกหรอวะ”

“ไม่ว่ะ กูไม่ชอบของหวาน” เธอหันไปตอบไอ้ซันเบาๆ มันน่าตลกอยู่เหมือนกันนะ เพราะส่วนใหญ่ผู้หญิงจะชอบของหวาน แล้วผู้ชายจะไม่ชอบ แต่ดูท่าแล้วคงใช้กับเพื่อนๆ ของเธอไม่ได้ เมื่อพวกมันพากันตักจ้วงเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย พวกมันเป็นผู้ชายหากแต่ก็ดูมุ้งมิ้งเต็มทนเมื่อมาตักขนมนมเนยเข้าปากแบบนี้ หลังจากทานเสร็จก็พากันออกจากร้าน เดินเที่ยวเพื่อย่อยอีกนิดหน่อย แล้วพากันขึ้นรถของไอ้ซัน เพื่อตรงไปร้านที่มันแนะนำนักหนาว่าเด็ดว่าดี หรูหรามีสไตล์ แม้คราแรกจะไม่ค่อยเชื่อ เพราะฟังดูโอเวอร์เกินไปหน่อย แต่ก็ต้องเปลี่ยนใจกลับมาเห็นด้วยเมื่อมาถึงบริเวณหน้าร้าน

ภายนอกของร้านถูกตกแต่งด้วยความหรูหรามีระดับ จนไม่น่าเชื่อว่านักศึกษาอย่างพวกเธอจะสามารถเข้ามาภายในร้านได้ แต่ไอ้ซันก็ใช้วิธีการตีสนิท และเพราะรู้จักกับพี่เจ้าของร้าน เลยถูกปล่อยตัวให้เข้ามาภายใน ภายในร้านถูกแบ่งโซนออกมาอย่างชัดเจน ตรงกลางไว้เต้น รอบนอกเป็นโต๊ะไว้นั่ง และอีกโซนหนึ่งเป็นมุมนั่งผ่อนคลายสบายๆ ที่ด้านบนชั้น 2 สำหรับ VIP และมีชั้นอื่นๆ สูงขึ้นไปอีก ถ้าให้เธอเดาก็คงจะเป็นห้องพักสำหรับคนที่กลับไม่ไหวหรือก็ตั้งใจที่จะทำอย่างอื่น...

พวกเธอพากันนั่งลงที่มุมหนึ่งบริเวณฟลอร์เต้นรำ บ่นๆ นิดหน่อยที่ไอ้นายไม่ได้มาด้วย น่าเสียดายนะ เพราะว่าไม่เคยได้มาดื่มแบบครบกลุ่มเลยสักครั้ง พวกเธอจัดการสั่งเหล้าเบียร์กันเต็มที่ ร้านดีๆ แบบนี้คงไม่ได้มีโอกาสเข้ามาบ่อย ในขณะที่กำลังดื่มกิน ที่นั่งข้างกายของเธอก็ถูกเบียดด้วยหญิงสาวคนหนึ่งที่เธอเองก็ไม่รู้ว่าใคร แต่การกระทำของหญิงสาวทำให้คนทั้งโต๊ะหันมามองได้ไม่ยาก

“สวัสดีค่ะ พวกคุณคงพึ่งจะเคยเข้าเป็นครั้งแรกสินะคะ ฉันไม่เคยเห็นหน้าคุณมาก่อนเลย” ปลายเล็บสีแดงยาวมาสัมผัสกระทบใบหน้าเธอเบาๆ ให้หันไปมอง เธอเองก็หันไปมองสบตาตามแรงดัน ถึงได้รู้ว่าคนตรงหน้ามีสัญชาติลูกครึ่งชัดเจน เพราะเส้นผมสีดำหยักศก แต่ใบหน้าค่อนไปทางยุโรป เดาได้ไม่ยากนักว่าพ่อคงต่างชาติและแม่คนไทย เพราะความเป็นเอเชียเจือปนอยู่หน่อยๆ

“ครับ พึ่งจะมาครั้งแรกน่ะครับ หากได้คนช่วยนำทางให้สักหน่อยก็จะดีมากทีเดียว” ว่าพลางเอาแขนตวัดเอวหญิงสาวให้เข้ามาใกล้ เพราะเข้าใจดีว่าอีกฝ่ายต้องการอะไร และเธอก็ตอบสนองกลับไปอย่างรู้เท่าทัน

“มาครั้งแรกจริงๆ สินะคะ เพราะถ้าเคยมา หน้าตาแบบคุณลิซ่าไม่มีทางลืมแน่ๆ ค่ะ ว่าแต่คุณชื่ออะไรคะ”

“หึหึ ผมเพชรครับ” เธอตอบกลับไป ไม่สนใจเพื่อนๆ ที่นั่งมองตาค้าง มองเธอนั่งควงสาวที่ได้มาแบบงงๆ ไอ้ซันไอ้เบสหันมองหน้ากัน ก่อนจะเป็นไอ้เบสเองก็เลื่อนสายตาออกไปก่อนแล้วมองเลยมาทางไอ้วุฒิที่กำลังจ้องมองเธออย่างทึ่งๆ

“คุณเพชรทราบไหมคะว่าชั้นบนสุดของที่นี่มีเอาไว้ทำอะไร” คำถามของหญิงสาวทำให้เธองุนงง ก็เธอพึ่งจะมาครั้งแรก จะได้รู้ได้ยังไงกันละ เมื่ออีกฝ่ายเห็นเธอทำท่าทางงุนงง จึงหัวเราะน้อยๆ แล้วเฉลยคำตอบให้โดยก้มลงกระซิบข้างใบหูของเธอเบาๆ

“มันเป็นห้อง พิเศษ ที่จะสร้างความสุขได้ทั้งคืนยังไงละคะ” เมื่อได้ฟังก็ผละออกมา มองเข้าไปในดวงตาของหญิงสาวอย่างเข้าใจความหมายที่จะสื่อ เธอยกยิ้มน้อยๆ ที่มุมปาก

“มันไม่เร็วไปสักหน่อยหรอครับที่จะเข้าไปใช้ห้องนั้น เพราะผมเองก็พึ่งมาถึงได้ไม่นาน ถ้าไม่รบกวนจนเกินไป ผมก็อยากจะชวนคุณลิซ่ามาร่วมวงนั่งดื่มด้วยกันก่อนสักครู่” หญิงสาวหัวเราะน้อยๆ แล้วซบลงที่ต้นแขนของเธอ

“นั่นสินะคะ ตายจริง ลิซ่าลืมคิดไปเลย แล้วนี่คือ??” พอคุยกันสองคนเสร็จ เธอจึงเห็นว่าไอ้ซันกับไอ้วุฒิหันไปซุบซิบกันสองคน ต่างจากไอ้เบสที่หันหน้าไปมองผู้คนที่กำลังปล่อยตัวไปตามเสียงเพลง

“ตอนแรกกูว่าจะชวนมันเข้ากลุ่มตั้งแต่ตอนรับน้องละ คิดว่ามันคงเรียกสาวๆ ได้ดี แม่ง เรียกได้จริงๆ ด้วย”

“เออ แต่เรียกเข้าหาแต่มันไง พวกเรานี่หมาหัวเน่าไปเลย ตาหล่อนยังไม่ชายแลมองเลยเถอะ ดีนะที่กูมองแต่หนุ่มน้อย ไม่ค่อยมีผลเท่าไหร่”

“โอ้ยยยย แต่กับกูเนี้ยยยยย มีผลสัสๆ ห่าเอ้ย แย่งผู้หญิงไปหมดเลย ดูนม ดูเอว ดูตู๊ดเธอดิมึงงงงง” คำบ่นของไอ้ซันทำให้ไอ้เบสหันกลับมามองได้ แต่ก็เพียงชั่วครู่แล้วกลับไปมองด้านนอกตามเดิม เธอ ได้แต่ส่ายหัวให้เพื่อนเบาๆ แล้วเอ่ยปากแนะนำทีละคน

“ไอ้คนหน้านิ่งเป็นน้ำแข็งนั่นชื่อเบสครับ ไอ้หัวสีส้มนี่ซัน ส่วนไอ้คนที่พอดูดีแต่น้อยกว่าหมาไปนิดหนึ่งชื่อวุฒิ พวกมึง นี่คุณลิซ่านะ” หลังจากแนะนำเสร็จ ก็ร่วมกินร่วมดื่ม ตัวเธอก็มีหญิงสาวคลอเคลียไม่ห่าง จะว่ายังไงดีละ ในช่วงอาทิตย์นี้เธอยังไม่ได้ทำไปเลยสักครั้งไม่รู้ทำไม ความอยากมันหายไปหมด เหมือนกับว่า ช่วงนี้จะยุ่งๆ เกินไปหน่อยรึเปล่านะ

ชั่วขณะหนึ่งความอบอุ่นในอ้อมกอดก็หายไป ก่อนจะตามด้วยเสียงเนื้อกระทบเนื้อฉาดใหญ่จนหญิงสาวที่เคยนั่งเบียดกันไปกองอยู่กับพื้น

เพี้ยะ!!

“ช่างกล้านะแกมายุ่งกับพี่เพชรของฉัน!!!” เสียงหวานตะโกนกร้าวอย่างดุดัน ไอ้ซันกับไอ้เบสที่นั่งอยู่วงนอกอีกฝั่งผุดตัวลุกขึ้น ไอ้เบสเข้าไปดึงตัวของหญิงสาวผู้บุกรุก หรือก็คือคู่นอนอีกคนของเธอ น้องโบว์ ส่วนไอ้เบสหันไปประคองคุณลิซ่า ให้ลุกขึ้นมาจากพื้น ส่วนไอ้วุฒิก็นั่งมองดูเรื่องสนุกตรงหน้า ต่างจากเธอที่ยืนอยู่ระหว่างผู้หญิงสองคน ใบหน้าดิ่งลึก น้องโบว์พยายามที่จะปรี่เข้าหาลิซ่าอีกครั้ง สะบัดดีดดิ้นไปมา ส่วนลิซ่าเองก็เตรียมจะพุ่งเข้าหาเช่นกัน ไม่ยอมให้ตัวเองโดนตบฟรีๆ

“ฉันจะบอกว่าอะไรให้นะ แค่เพราะเพชรเขานอนกับเธอครั้งสองครั้งไม่ได้หมายความว่าเธอสำคัญกับเขาสักหน่อย อย่าสำคัญตัวผิดไปหน่อยเลย ใครๆ ก็รู้ว่าความสัมพันธ์เป็นแค่วันไนท์สแตนด์ทั้งนั้น อย่ามาเรียกร้องหน่อยเลย ไร้สาระ!!!” เสียงของลิซ่าตะโกนด่าขึ้นอย่างไม่ไว้หน้า ใช่ ที่ลิซ่าพูดออกมามันถูกต้องทุกคำ เพราะงั้นเธอถึงได้ไม่จริงจังกับใครสักคน

“ถึงจะเป็นแบบนั้นแต่พี่เพชรกับฉันเรานอนด้วยกันบ่อยที่สุด และฉันไม่ชอบที่เธอเข้ามายุ่งวุ่นวาย ฉันถามจริงว่าถ้าเธอไม่อ่อยพี่เพชรจะเอาเธอไหม พี่เขาเดินไปหาเธอก่อนรึเปล่า โถ่เอ้ยเธอเองก็ไม่ต่างจากฉันหรอก ผู้หญิงหน้าไม่อาย!!!” หญิงสาวทั้งสองคนฟาดฟันคำว่ากันไปมา พยายามดิ้นรนออกจากการเกาะกุมอย่างรุนแรง จนไอ้ซันไอ้เบสเริ่มคิ้วขมวดหมุน เพราะต้องพยายามดึงสองสาวให้ห่างออกจากกัน

“โถ่เอ้ย เธอขา ของอย่างเธอน่ะคงจะโดนแทงจนพรุน ดำเขียวไปขนาดไหนแล้วก็ไม่รู้ว่า ไม่แน่ว่าอาจจะกลวงโบ๋เหมือนสมองของเธอซะด้วยซ้ำ เพชรน่ะเขาเอาเธอไม่ลงหรอกย่ะ ฉันจะบอกให้!!”

“กรี้ดดดดดดดดดดด นี่แก นี่แกกล้าว่าฉันหรอ!!! แกเองก็ไม่ต่างจากฉันเท่าไหร่หรอก วันนี้ถ้าฉันไม่ตบหน้าเธอเอาเลือดมาล้างมือ อย่าหวังว่าเธอจะออกจากผับนี้ไปได้นะ!!” จบคำนั้นเองที่โบว์ดิ้นหลุดออกจากการเกาะกุมของไอ้เบส ผลักไอ้เบสออกจนกระเด็นเซไปเกือบจะชนโต๊ะ ไอ้ซันเองที่เห็นแบบนั้นก็รีบปล่อยตัวลิซ่าออกทันที เข้าไปจับดึงไอ้เบสไว้ไม่ให้ล้มหน้าคะมำไปกับพื้น

เมื่อเธอมั่นใจว่าเพื่อนปลอดภัยดี หันกลับไปมองสองสาวที่ตอนนี้นั่งคร่อมทับกันอยู่ โดยลิซ่าอยู่บนและน้องโบว์อยู่ล่าง ฝ่ามือจิกทึ้งเส้นผม ก่อนจะตวัดมือลงไปอย่างแรง จนใบหน้าเล็กๆ นั้นขึ้นรอยมือ เริ่มต้นตบกันได้ไม่เท่าไหร่ การ์ดสองสามคนก็เข้าชาตร์ จับแยกสาวๆ ออกจากกัน แล้วพากันไปเคลียร์ชดใช้ค่าเสียหายกันต่อนอกร้าน โดยที่เสียงด่าทอไม่ได้เบาลงเลยแม้แต่น้อย เธอได้แต่ส่ายหน้าไปมา หันกลับมาหวังจะเดินไปนั่งที่โต๊ะตามเดิม

จะว่าตกใจไหม ก็ตกใจ แต่ก็แค่ช่วงแรกเท่านั้นล่ะ เพราะเธอเจอเรื่องแบบนี้บ่อยจนชินชาไปเสียแล้ว ครั้นจะเข้าไปช่วยฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง อีกคนก็พลอยจะยิ่งคลั่งไปใหญ่ จึงเลือกที่จะอยู่เฉยๆ แล้วรอให้ต่างคนต่างเจ็บ แยกย้ายกันไปเอง เธอคิดพลางสาวเท้ากลับมาที่โต๊ะ ในเวลานี้เองที่เธอเห็นว่าคนที่ด้านหลังเยอะขึ้น เลิกคิ้วขึ้นอย่างแปลกใจที่เห็นไอ้นายพร้อมกับผัวมันด้วย แต่คนอื่นๆ นี่สิ ใครบ้างก็ไม่รู้

“เอ้า ไอ้นาย มาไงว่ะมึง” เสียงไอ้ซันเอ่ยทักไอ้นายขึ้นมา ก่อนจะเบ้ปากมองบน

“กูรู้ว่ามึงรักผัวมึงมาก แต่มึงเก็บอาการหน่อยได้แมะ มายืนกอดกันกลางร้านนี่นะ มึงฆ่าคนโสดตายไปหลายคนแล้ว” เมื่อไอ้ซันด่าออกมา ไอ้นายก็รีบผละออกจากอกผัวที่กำลังยืนกอดกันต่อหน้าไอ้วุฒิทันที สงสัยผัวมันคงจะหวง เลยโชว์สวีทให้ไอ้วุฒิมันเห็น จนเธออดที่จะเหล่ตามองไอ้วุฒิมันไม่ได้ ว่ามันแสดงท่าทางยังไง แต่กลับแปลกใจเมื่ออาการของมันสงบนิ่ง ไม่มีอะไรปรากฏอยู่ในดวงตานั้นแล้ว

“พี่ต้อง สวัสดีครับพี่ ขอโทษนะพี่ที่ก่อความวุ่นวายอะ เพื่อนผมมันฮอตไปหน่อย” ไอ้ซันก็หันไปทักทายพี่ต้องเจ้าของผับ ยังไม่วายชมเธอไปด้วย ดี ทำงานดีไอ้ซัน

“เออ ไว้ค่าเสียหายกูจะมาเก็บกับมึงไอ้ซัน”

“อ้าวพี่! ผมไม่ใช่คนก่อเรื่องนะ ทำไมพี่ไม่ไปเก็บกันมันล่ะ มันต้นเรื่อง” ไอ้ซันโวยวาย กระโดดหย็องแหย็ง เมื่อไม่ได้รับความเป็นธรรม พร้อมกับชี้นิ้วมาที่เธอไปพลาง

“เออ มันต้นเรื่อง แต่มึงพามา มึงต้องรับผิดชอบ แล้วนี่มึงรู้จักกันเจ้านายด้วยรึ” พี่ต้องถามแล้วชี้นิ้วไปที่ไอ้นายแทน

“เออดิพี่ มันเพื่อนกลุ่มเดียวกับผมเอง มีอะไรเปล่า”

“น่าสงสารเจ้านายนะที่มีเพื่อนอย่างมึง เอ้านี่” พี่ต้องพูดแล้วโยนบัตรให้ไอ้ซัน 4 ใบ

“อะไรวะพี่” เมื่อรับไปแล้วไอ้ซันก็พลิกไปพลิกมาดูอย่างสนอกสนใจ

“บัตร VIP กูให้พวกมึงเพราะเป็นเพื่อนเจ้านาย ไปกราบของคุณเจ้านายมันด้วย”

“โห้ยยยยยยยย พี่ ให้จริงดิ บัตร VIP ผับพี่แม่งให้โคตรยาก ให้จริงดิๆ” ไอ้ซันถามแล้วเขย่าๆ ตัวพี่ต้อง เหมือนหมาดีใจ จนพี่ต้องถีบมันออกมาทีหนึ่ง

“เออ วันนี้กูเลี้ยงเอง โต๊ะมึงอะ แต่มึงต้องมาจ่ายค่าเสียหายให้กูด้วย” พี่ต้องพูดแล้วหันไปคุยกับบริกรเรื่องการชำระเงิน ส่วนไอ้ซันก็กระโดดๆ ไปสวมกอดไอ้นายแนบแน่น เฮ้ยๆ ๆ มึงมองสายตาผัวมันก่อนไหมว่ะนั่น

“ไอ้นายยยย มึงมันพ่อพระ ไม่สิ แม่พระ คนดี ตัวนำโชค ตัวเงินตัวทองของกูวววววววว” ไอ้ซันกอดแล้วไถๆ หัวเหมือนหมาอ้อนเจ้าของ แต่ก็ทำได้ไม่นาน เสียงตะคอกดังลั่น จนไอ้ซันแอบไปหลบอยู่หลังไอ้เบสแทบไม่ทัน

“ไม่อยากตายอย่ามายุ่งของกู!!!”

“งุ้ยย แม่จ๋า หนูกลัววว” ไอ้ซันส่งเสียออดอ้อนไอ้เบสแทนทันทีเมื่อได้ยินคำขู่

“สม ถ้ามึงตายกูจะไม่เก็บศพมึง แต่กูจะกระทืบซ้ำ” ไอ้เบสตอบหน้าตาย ก่อนจะสะบัดแขนออกจากการเกาะกุม

พวกเราทั้งหมดย้ายจากชั้น 1 ไปที่ชั้น 2 ของร้านแทน แล้วก็นั่งรวมโต๊ะกันทั้งพวกเธอและเพื่อนๆ ของผัวไอ้นาย ว่าแต่พี่เขาชื่ออะไรหว่า เคยเห็นมาหลายครั้งแต่ไม่ยักรู้ชื่อสักที การดื่มกินยิ่งสนุกมากยิ่งขึ้น เมื่อพี่เจ้าของผับกับไอ้ซันมาเจอกัน เดี๋ยวหยอด เดี๋ยวกัด สลับกันไป สร้างสีสันให้กับวงได้เป็นอย่างดี

แม้ที่ชั้น 1 จะเกิดเรื่องวุ่นวาย แต่ยังไงก็ตามเธอก็ยังคงเรียกสาวๆ ได้เป็นอย่างดี เมื่อมีหญิงสาวอีกคนเดินเข้ามาทำความรู้จัก ใช้เวลาเพียงไม่นานก็ตกลงกันได้ เธอบอกอีกฝ่ายชัดเจนว่าเป็นอะไร เพื่อตัดความคาดหวังของผู้หญิงตรงหน้า หากรับได้ก็ไปต่อ ถ้าไม่ได้ก็แค่นั่งดื่มกับเพื่อนๆ ต่อแค่นั้น

แต่ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะดูออกตั้งแต่แรกอยู่แล้ว เพราะพูดชัดเจนว่าเธอไม่สนใจผู้ชาย แต่กับเธอไม่ใช่ เพราะหญิงสาวมองออกแต่แรกแล้ว เรื่องมันจึงง่ายขึ้นไปอีก หญิงสาวรูปร่างสูงโปร่ง เดินโอบเอวของหญิงสาวร่างสูงระหงสง่างามยามก้าวเดินขึ้นไปที่ชั้นบนสุด ก่อนจะไปก็บอกเพื่อนๆ เอาไว้ให้รับรู้ ยกมือไหว้พวกพี่ๆ ที่อายุมากกว่า แล้วเดินจากมา ราตรีนี้ยังอีกยาวไกล....