บทที่ 31 คนที่ขาดไม่ได้??

ใครบางคนยืนมองอยู่นอกห้องผ่านกระจกใสบานเล็ก เห็นภาพของคนสองคนที่มีความสูงไล่เลี่ยกัน ภายในห้องนั้นหัวเราะอย่างสนุกสนาน ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มเปี่ยมสุข ผู้ชายอีกคนคอยบีบนวดแขนเล็กไม่ห่างพยายามเอาอกเอาใจ ส่วนตัวเขาเองได้แต่เพียงยกมือทาบทับอยู่ที่บานประตู จ้องมองด้วยสีหน้าเจ็บปวด

“นายน้อย ได้เวลาแล้วค...