บทที่ 33 ชาตินี้ชาติหน้าไม่ขอพบเจอ

“ชู่ววววว หยุดร้องนะครับคนเก่ง” เธอกล่าวปลอบใจคนในอ้อมแขน หวังให้เด็กสาวละอาการสะอื้นลง ซึ่งนับตั้งแต่ที่นั่งกอดอยู่นี้ก็เกือบๆ 15 นาทีแล้ว เด็กสาวดวงตาแดงช้ำแต่มีประกายของความยินดีปรากฏอยู่ เธอจึงกดจูบเบาๆ แล้วจัดให้น้องเชอร์นั่งดีๆ อีกครั้ง

“ดีขึ้นรึยังครับ”

“ค่ะ” เสียงสั่นเครือเล็กน้อย แต่ที่ริมฝ...