บทที่ 46 ตัดสินใจรุกหน้าไม่รั้งรอ

ทันทีที่ขึ้นรถมาได้ ผมก็ขับออกจากบ้านด้วยความรวดเร็ว หากไม่ได้ยินเสียงประท้วงจากด้านข้าง คงลืมไปแล้วว่าไม่ได้อยู่คนเดียว ใบหน้าของไอ้เพชรซีดเผือด ผมจึงชะลอความเร็วของรถให้ช้าลง ก่อนจะขับเป็นปกติในที่สุด บอกขอโทษเบาๆ แล้วพามันไปชดใช้ด้วยร้านก๋วยเตี๋ยวไก่เจ้าประจำ

สั่งแบบพิเศษเต็มที่ เพิ่มเครื่องทุกอย...