บทที่ 73 ข้อตกลงร่วมกัน

ผมนั่งนิ่งอึ้งอยู่กับที่ทันทีที่อ่านจบ ทั้งตกใจ ดีใจ เสียใจ เศร้าใจ ปะปนกันมั่วไปหมด เงยหน้าเอ่ยปากพูดอย่างไร้สติ

“มันท้อง....” ใบหน้าหล่อเหลาคมคายขมวดคิ้วหมุน แต่มุมปากกลับกระตุกยิ้ม นัยน์ตามีหยาดน้ำสีใสเอ่อคลอ ใบหน้าเริ่มบิดเบี้ยวจนไม่น่ามองเมื่อไม่สามารถจัดการกับความรู้สึกของตัวเอง ว่าควรรู้สึกแบ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ