บทที่ 36 บทที่ 35 ซื่อบื้อ

บทที่ 35 ซื่อบื้อ

เสียงถอนหายใจหนักๆ ครั้งแล้วครั้งเล่าดังขึ้นภายในห้องพักฟื้น เธอรู้สึกหงุดหงิดที่เรย์ซื่อบื้อจนดูไม่ออกว่าอันไหนเธอพูดเล่นพูดจริง

"ซื่อบื้อสะไม่มี ทีเรื่องอื่นหน้าด้านหน้าทนอยู่นั่นแหละ อันไหนประชดก็น่าจะดูออกบ้าง เฮ้อ! " เฌอแตมเอนหลังพิงหมอนหนุนใบใหญ่เพราะพยาบาลเพิ่งมาปรับเตียงขึ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ