บทที่ 120 62 กว่าจะรู้

KLOEM TALK

“เชื่อหรือยังว่านิ่มรักพี่” เสียงที่พยายามเปล่งออกมาทำเอาผมโคตรรู้สึกผิด เลือดที่ไหลพุ่งเอามือปิดก็ไม่หยุดไหล ทำผมสั่นไปทั้งตัว ไม่รู้ควรเริ่มจากตรงไหน

นุ่มนิ่มมันกำลังหมดสติ ส่วนผมยังดึงสติไม่ได้

“กูรักมึง กูรักมึง กูเชื่อแล้วว่ามึงรักกู กูเชื่อแล้ว กูขอโทษ…” ผมจูบลงที่ริมฝีปาก ซึ่งตอ...