บทที่ 44 41 ต้องลืม

[NOS TALK]

“เธอ…” ในขณะที่ผมยืนโง่ ๆ เฝ้าอยู่หน้าห้องของลูกสาว แม่ของลูกก็ปรากฏตัว ข้างกายมีไอ้พี่ชายที่เคยบอกว่ายังไงก็ไม่มีทางช่วยผม

และใช่ มันไม่ได้ช่วยผม แต่มันทำเพราะนาฬิขอ

“คุยกับเค้าก่อนได้มั้ยครับเวย์” ผมเดินไปหยุดตรงหน้าเธอ แต่เธอเดินเบี่ยงตัวหลบ

เวฬาเดินผ่านผมไปเหมือนกับไม่มีผมอยู่ตร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ