บทที่ 45 42 เดี๋ยวมันก็ผ่านไป

[VELA TALK]

“น้องคิดถึงแม่เวย์ขามาก ๆ เลยค่ะ” เด็กหญิงนาฬิกาของฉันซูบผอมลงไปค่อนข้างเยอะเชียวล่ะ

“แม่ก็คิดถึงน้องนะคะ แม่ขอโทษนะคะที่โกหกหนู แม่รักน้องนะ” แก้มไหนเล่าจะหอมเท่าแก้มของลูก ได้กอดได้หอมเหมือนได้เติมเต็มพลังทางใจเลยล่ะ

“ไม่เป็นไรนะคะแม่เวย์ขา น้องสบายใจแล้ว แม่เวย์ขาเจ็บมั้ยคะ” มือน...