บทที่ 61 56 อดทน

ตุบ!

ปัง!

เจ็บจัง เจ็บไปหมดเลย ไหนว่าจะไม่ยิงไง ไม่สิ ไม่ได้ยิง ไม่ ๆ ยิงสิ ในเมื่อเสียงปืนมันดังขนาดนี้ คงจะยิงจริง ๆ แต่ไม่โดนฉัน

ฉันลืมตามองเมื่อตัวของฉันถูกโอบกอดด้วยอ้อมแขนและกลิ่นกายที่คุ้นเคย เมื่อลืมตามองจึงได้เห็นว่าตัวของฉันนอนกองอยู่ที่พื้นโดยที่ทับร่างของนอสอยู่ คนของนอสรีบมาอุ้มประคอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ