บทที่ 45 39 เกลียด

“กะทิ! ไปนอนบนโซฟาคุณเจ้าของบ้านได้ไง เดี๋ยวโดนดุแม่ไม่ช่วยนะ”

“กะทิ! ไปเกาโซฟาอย่างนั้นได้ไง”

“กะทิ! ทำไมดื้อ”

“ทิ! ถ้าดื้อถ้ามึนแบบนี้แม่ไม่รักแล้วนะ”

“เสียงดังอะไรวิว” เพราะเสียงของวิวที่ดูเหมือนจะดุ แต่ก็ดุไม่สุดเสียง แบบนี้ไอ้น่าเกลียดมันจะกลัวได้ไง แล้วก็เป็นแบบนี้มาได้ 3 เดือนแล้วครับ เป็...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ