บทที่ 42 42

โธมัสเสียงเข้ม เขานึกโกรธความดื้อรั้นของหญิงสาวขึ้นมาจับใจ ชายหนุ่มดึงแขนเรียวของเธอแต่ร่างน้อยกลับขืนตัวไม่ยอมลุกขึ้น

“ปล่อยฉัน!” เธอแหวใส่ “ฉันจะไม่ไปกับคุณ ไม่ไปไหนทั้งนั้น”

“ให้ตายเถอะ!” เขาสบถออกมาเสียงดัง มือหนาหนักรั้งแขนเรียวแต่เธอก็ยังดื้อดึงไม่ยอมลุกขึ้น “ผมจะไปส่งคุณที่บ้าน”

“อย่ามายุ่...