บทที่ 57 บทที่ 56

บทที่ 56

"ไอ้ฟลุ๊ค! มึงอย่ามานิ่งใส่กูนะ" ไบรท์ตะเบ็งเสียงดังลั่นเมื่อฟลุ๊คเงียบไป ลมหายใจเขาโรยรินมือหนาเริ่มซีดเซียวไม่มีสี

"นะ..นายคะ..ครับ"

"มึงไม่ต้องพูด! เดี๋ยวก็ถึงโรงพยาบาลแล้ว" ไบรท์ประคองพวงมาลัยด้วยมือหนาเพียงข้างเดียว มือหนาอีกข้างเอื้อมไปกดแผลห้ามเลือดให้ลูกน้อง ขณะที่ฟลุ๊คปรือตาขึ้น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ