บทที่ 17 อันตรายเกินไปแล้ว!

ลมทะเลพัดโชยเข้ามาปะทะเส้นผมของฉันจนพลิ้วไหวไปตามแรงลม ฉันทัดผมไว้ข้างหูก่อนจะนั่งลงบนเปลถักใต้ต้นไม้ต้นใหญ่หน้าบ้านพักตากอากาศของครอบครัวเดริตโต้ บรรยากาศที่นี่เงียบสงบและเหมาะกับการมาพักผ่อนมาก ๆ เลยนะ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมพวกผู้ใหญ่ถึงแนะนำให้พวกเรามาพักที่นี่

“มาทำอะไรตรงนี้น่ะพี่พลอย” เสียงหวาน ๆ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ