บทนำ
"แก้ผ้าสิ..."
"ว่าไงนะ!"
"ไม่อยากให้ฉันเอากับใคร เธอก็ทำหน้าที่ 'เมีย' สิ"
"ฟรานซิส! มากไปแล้วนะ!"
"งั้นฉันทำหน้าที่ 'ผัว' แทนละกัน!"
เขามันชั่วร้ายที่สุด! หน้ามึน! กวนประสาท!
ทำไมสามีของฉันต้องเป็นไอ้ผู้ชายอันตรายแถมนิสัยดิบเถื่อนอย่างหมอนี่ด้วย!
ใครบอกแต่งงานกันแล้วเดี๋ยวก็รักกัน
ฉันมีแต่จะเกลียดเขามากขึ้น! มากขึ้น! และโคตรมากขึ้น!
บท 1
ณ โบสถ์แห่งหนึ่ง
ประตูบานใหญ่ถูกเปิดกว้างพร้อมร่างบางในชุดเจ้าสาวสีขาว มือบางคล้องแขนชายวัยกลางคนขณะทั้งคู่ก้าวเข้าสู่ทางเดินถอดยาว สองข้างทางล้วนเต็มไปด้วยญาติพี่น้องและเพื่อนสนิทของทั้งสองฝ่าย ยังไม่รวมผู้ชายชุดดำอีกนับสิบคนที่ยืนกระจายรอบ ๆ งาน
ดวงตาหวานมองผ่านผ้าปิดหน้าบางเบาไปทางแท่นพิธีเบื้องหน้า ปรากฏร่างสูงในชุดสีขาวสะอาดตายืนเด่นสง่า วันนี้เขาแต่งตัวเรียบร้อยต่างไปจากปกติ ใบหน้าหล่อราวเทพบุตรเรียบตึงไร้ความรู้สึก ทั้งคู่สบตากันนิ่งเมื่อผู้เป็นบิดาส่งมือบางของลูกสาวให้แก่ชายหนุ่มที่ยื่นมารับ เธอส่งยิ้มละมุนให้บิดาแล้วหันหน้าสู่แท่นพิธีโดยไม่สนใจคนข้างกายอีกเลย
“ขอเชิญเจ้าบ่าวและเจ้าสาวกล่าวคำปฏิญาณ”
เสียงบาทหลวงเริ่มพิธีอันศักดิ์สิทธิ์ มือบางกำดอกไม้ในมือพลางเม้มริมฝีปากแน่น ฝ่ายเจ้าบ่าวจึงเป็นฝ่ายกล่าวขึ้นก่อน เพราะเขาอยากจะจบงานนี้ให้เร็วที่สุด
“ผมนายฟรานซิส... ขอรับนางสาวพลอยณภัทรเป็นภรรยา”
“...”
“ขอสัญญาว่าจะซื่อสัตย์ต่อภรรยา... ทั้งในยามสุขและยามทุกข์... ในเวลาป่วยและเวลาสบาย”
“...”
“จะรัก ยกย่อง และให้เกียรติภรรยาจนกว่าชีวิตจะหาไม่”
สิ้นคำกล่าวปฏิญาณด้วยน้ำเสียงเฉยชาของเจ้าบ่าว ผู้เป็นเจ้าสาวจึงแอบเหลือบมองใบหน้าไร้ความรู้สึกของเขาอีกครั้ง
เขากล่าวคำสาบานออกมาโดยที่รู้อยู่แก่ใจว่าตัวเองทำตามคำสาบานนั้นไม่ได้เนี่ยนะ...
เสียงกระแอมแผ่วเบาจากด้านหลังทำให้ร่างบางในชุดเจ้าสาวขยับตัวนิดหน่อย สายตาจับจ้องอ่านคำปฏิญาณบนแท่นพิธีด้วยหัวใจหนักอึ้ง
“ฉัน... นางสาวพลอยณภัทร ขอรับ... นายฟรานซิสเป็นสามี” น้ำเสียงหวานเปล่งออกมาแผ่วเบา หากทว่าความเงียบของทุกคนกลับผลักดันให้เสียงของเธอก้องกังวานอย่างชัดเจน กว่าจะเอ่ยออกมาแต่ละคำมันช่างยากเย็นนัก มันยากจริง ๆ กับการต้องฝืนพูดในสิ่งที่เราไม่ได้รู้สึก
“…”
“ขอสัญญาว่า... จะซื่อสัตย์ต่อสามี ทั้งในยามสุขและยามทุกข์... ในเวลาป่วยและเวลาสบาย”
“…”
“จะรัก... ยกย่องและให้เกียรติสามีจนกว่าชีวิตจะหาไม่”
พูดไปแล้ว... คำสาบานนั่น...
“เชิญเจ้าบ่าวและเจ้าสาวสวมแหวนให้กัน” บาทหลวงยิ้มรับคำปฏิญาณพลางเอ่ยขึ้น
“…” แหวนวงเล็กถูกสวมลงบนนิ้วนางข้างซ้ายของเจ้าสาว เธอจ้องมองมันด้วยความรู้สึกอึดอัด มันไม่ใช่แค่แหวนแต่งงานธรรมดาทั่วไป แต่มันคือโซ่ตรวนที่คล้องทั้งชีวิตของเธอไว้กับผู้ชายคนนี้
“…” มือบางสวมแหวนวงใหญ่ใส่นิ้วนางข้างซ้ายของเขาเช่นกัน ความเงียบยังปกคลุมรอบตัว ทั้งสองสบตากันนิ่งเมื่อพิธีแลกแหวนเสร็จสิ้น หากทว่าประโยคต่อมาของบาทหลวงกับกระตุกหัวใจดวงน้อยให้เต้นแรงฉับพลัน
“เชิญเจ้าบ่าวและเจ้าสาวจูบสาบานต่อหน้าพระเจ้า”
จะ... จูบเหรอ!
เจ้าสาวคนสวยกัดริมฝีปากบางแน่น เธอจ้องตาร่างสูงด้วยสายตาห้ามปราม เขาแค่นหัวเราะแผ่วเบาขณะเปิดผ้าผืนบางขึ้นเผยให้เห็นใบหน้าสวยชัดเจน เขาโน้มใบหน้าหล่อเข้าไปใกล้แล้วรั้งท้ายทอยคนตัวเล็กเพื่อปรับองศาใบหน้า
“ยะ... อย่านะ” เสียงหวานกระซิบแผ่ว
ทำไม่ได้นะ... จูบไม่ได้…
“เล่นละครทั้งที”
“…”
“เล่นให้สมบทบาทหน่อยเป็นไง”
“...อื้อ” มือบางยกขึ้นวางบนแผ่นอกแกร่งเมื่อเจ้าบ่าวสุดหล่อประกบริมฝีปากลงบนริมฝีปากของเจ้าสาวแสนสวย ริมฝีปากร้อนบดคลึงเร่าร้อนเผาผลาญสติและเรี่ยวแรงของภรรยาหมาด ๆ อย่างเธอจนแทบจะเป็นลม
นี่มันไม่ใช่จูบสาบานแล้ว... นี่มันจูบเพราะความใคร่มากกว่า!
“...หึ” สามีหมาด ๆ ผละริมฝีปากออก เขากระตุกยิ้มร้ายกาจขณะที่สติของเธอยังล่องลอยไปกับจูบเร่าร้อน
“รีบโยนดอกไม้ซะสิ ฉันเบื่องานนี้เต็มทนแล้ว”
ดวงตาสวยตวัดมองคนเป็นสามี ใบหน้าเห่อร้อนเรียบตึงหันหลังกลับไปหาทุกคนในงาน
“กรี๊ด! โยนมาทางนี้เลยแหวนพลอย!”
บรรดาเพื่อนเจ้าสาวทั้งสี่คนกรูกันเข้ามารอรับช่อดอกไม้จากเจ้าสาวคนสวย งานแต่งงานครั้งนี้จัดขึ้นเล็ก ๆ แบบส่วนตัวจึงมีเพียงเพื่อนสนิทจริง ๆ เท่านั้นที่เธอเชิญมา เจ้าของชื่อแหวนพลอยเผยรอยยิ้มขบขำก่อนจะหันหลังแล้วโยนดอกไม้ไปด้านหลังอย่างรวดเร็ว
“โธ่... ทำไมดอกไม้ตกไปที่เธอล่ะแหวนเพชร” เสียงนิราบ่นอุบพลางส่งสายตาเสียดายไปทางสาวน้อยร่างเล็กที่ยืนถือช่อดอกไม้อยู่ในมือ
“...เอ่อ มันตกมาเองนะพี่นิรา เอาไปสิฉันไม่เอาหรอก” แหวนเพชรยื่นช่อดอกไม้ให้นิราทันที เธอรีบโบกมือปฏิเสธอย่างรวดเร็ว
“ไม่เอา ๆ สงสัยเธอจะได้แต่งงานต่อจากพี่สาวเธอแน่ ๆ เลยยัยเพชร ฮ่า ๆ”
“นั่นสิ ฮ่า ๆ ฮอตทั้งพี่ทั้งน้องเลยนะ”
ทอฟ้ากอดคอแหวนเพชรพลางขยิบตาให้เจ้าสาวคนสวยที่บัดนี้หน้าตึงไปแล้ว แหวนเพชรเหลือบมองร่างสูงที่ยืนถัดจากเธอไปไม่ไกลนัก เขาส่งยิ้มมุมปากพลางส่งสายตาล้อเลียนมาให้ เธอจึงรีบเบี่ยงหน้ากลับมามองพี่สาวคนสวยก่อนจะกระซิบกับเพื่อนพี่สาวเสียงเบา
“โธ่พวกพี่ก็… พี่ก็รู้ว่าพี่พลอยเขาแต่งเพราะ...”
“เอาล่ะสาว ๆ แม่ว่าได้เวลาส่งตัวบ่าวสาวแล้วนะ!” น้ำเสียงใจดีเอ่ยขัดคำพูดของลูกสาวคนเล็กเอาไว้ คุณหญิงไพลินเดินเข้ามาโอบกอดลูกสาวคนโตอย่างรักใคร่” วันนี้ลูกสาวของแม่สวยที่สุด”
“ขอบคุณค่ะแม่...” แหวนพลอยชำเลืองตามองร่างสูงข้างกายที่กำลังยืนคุยกับบิดาของเธอด้วยสีหน้าสงสัย ใบหน้าหล่อของเขาเหมือนกำลังครุ่นคิดอะไรในใจ “แม่คะ... พ่อคุยอะไรกับเขาหรือคะ?”
คุณหญิงไพลินยิ้มเอ็นดูลูกสาว ท่านรู้สึกสบายใจอย่างที่สุดเมื่อแหวนพลอยลูกสาวคนโตได้เป็นส่วนหนึ่งในตระกูลเก่าแก่อย่างเดริตโต้ ตระกูลที่ทรงอิทธิพลอันดับต้น ๆ ของประเทศ
“เรื่องจดทะเบียนสมรสจ้ะ”
“คะ?” ใบหน้าสวยชักสีหน้าตกใจ” ทะเบียนสมรส... แม่คะ! ทำไมต้องจดด้วย... พลอยยังเรียนไม่จบเลยนะคะ!”
กลุ่มเพื่อนเจ้าสาวเริ่มหันมองตามเสียงหวานที่เผลอร้องออกมาจนคนเป็นแม่ตอนนิ่วหน้าดุ ท่านถอนหายใจน้อย ๆ พลางลูบเรือนผมสีน้ำตาลของลูกสาวเบา ๆ
“มันเป็นข้อตกลงนะพลอย”
“แต่…”
“เรารับปากแม่แล้วนะ”
คุณหญิงไพลินขัดขึ้นด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด แหวนพลอยงับปากที่กำลังจะแย้งในทันที เธอเลื่อนสายตามองร่างสูงที่เดินมาทางนี้ สายตาของเขามันช่างราบเรียบและว่างเปล่า เขาหยุดตรงหน้าเธอแล้วจ้องหน้ากันนิ่งจนคนเป็นแม่ต้องเป็นฝ่ายถามขึ้น
“พร้อมแล้วใช่ไหมตาฟราน”
“...ครับคุณอา”
“งั้นอาฝากน้องด้วยนะลูก ส่วนเรื่องของใช้ส่วนตัวกับเสื้อผ้าของแหวนพลอย อาจะให้คนเอาไปส่งให้ที่คอนโดของเรานะ”
“...ครับ” ฟรานซิสตอบกลับด้วยน้ำเสียงสุภาพเช่นเดิม มีเพียงแววตาที่เขาส่งมาให้ร่างบางเท่านั้นที่เริ่มทวีความหงุดหงิดขึ้น
“แม่คะ... หมายความว่ายังไงคะ?” แหวนพลอยถามมารดาด้วยสีหน้าตื่น ๆ
“หมายความว่าพลอยต้องย้ายไปอยู่กับฟรานซิสไงลูก”
ว่าไงนะ...
“เอาล่ะเจ้าบ่าวเจ้าสาว มาจดทะเบียนแล้วค่อยส่งตัวนะ แหวนพลอย... มาหาพ่อสิลูก” เสียงบิดาดังขึ้นจากด้านหลัง ร่างบางจึงหันไปสนใจในที่สุด เธอส่งยิ้มน่ารักให้ผู้เป็นพ่อแล้วเดินเข้าไปสวมกอด “ต่อไปนี้ลูกสาวพ่อเป็นคนของแล้วนะ วางตัวให้เหมาะสมกับตำแหน่งนายหญิงนะพลอย”
น้ำตาเม็ดเล็ก ๆ ไหลซึมออกมาจากดวงตาสวย เธอรู้สึกใจหายยิ่งนัก เมื่อระลึกได้ว่าต้องห่างจากอ้อมกอดนี้แล้ว ถึงแม้จะไม่ได้ไปไหนไกล แต่ต้องแยกบ้านกันนอน แยกโต๊ะกันทานอาหาร เพราะชีวิตเธอต่อไปนี้ต้องใช้ร่วมกับผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นสามี...
บทล่าสุด
#89 บทที่ 89 SPECIAL SO HOT
อัปเดตล่าสุด: 12/2/2025#88 บทที่ 88 SPECIAL MARRY
อัปเดตล่าสุด: 12/2/2025#87 บทที่ 87 EPILOGUE ของขวัญล้ำค่า
อัปเดตล่าสุด: 12/2/2025#86 บทที่ 86 คุกเข่า
อัปเดตล่าสุด: 12/2/2025#85 บทที่ 85 อ่อนแอ
อัปเดตล่าสุด: 12/2/2025#84 บทที่ 84 ค่าโง่
อัปเดตล่าสุด: 12/2/2025#83 บทที่ 83 ปลดปล่อย
อัปเดตล่าสุด: 12/2/2025#82 บทที่ 82 ไม่อยากฟัง
อัปเดตล่าสุด: 12/2/2025#81 บทที่ 81 เป็นห่วง
อัปเดตล่าสุด: 12/2/2025#80 บทที่ 80 หายไป
อัปเดตล่าสุด: 12/2/2025
คุณอาจชอบ 😍
รักโคตรร้าย ผู้ชายพันธุ์ดิบ
ปรเมศ จิรกุล หมอหนุ่มเนื้อหอม รองผู้อำนวยการโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง เขาขึ้นชื่อเรื่องความฮอตฉ่า เป็นสุภาพบุรุษ อ่อนโยน เทคแคร์ดีเยี่ยม และให้เกียรติผู้หญิงทุกคน ยกเว้นกับธารธารา อัศวนนท์
ปรเมศตั้งแง่รังเกียจธารธาราตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอหน้า เพียงเพราะเธอแต่งตัวเหมือนผู้ชาย เขาเลยประณามว่าเธอเป็นพวกผิดเพศน่ารังเกียจ แต่ใครเลยจะรู้ว่าหมอสาวมาดทอมหัวใจหญิงนั้นจะเฝ้ารักและแอบมองเขาอยู่ห่างๆ เพราะเจียมตัวดีว่าอีกฝ่ายแสนจะรังเกียจ และดูเหมือนคำกล่าวที่ว่าเกลียดอะไรมักจะได้อย่างนั้นจะใช้ไม่ได้ผลสำหรับคนทั้งคู่
กระทั่งดวลเหล้ากันจนเมาแบบขาดสติสุดกู่ เขาจึงเผลอปล้ำแม่สาวทอมที่เขาประกาศว่าเกลียดเข้าไส้ หนำซ้ำยังโยนความผิดว่า ‘ความสัมพันธ์บัดซบ’ ที่เกิดขึ้นเป็นเพราะยัยทอมตัวแสบยั่วเขา เมากับเมาเอากันแล้วไง น้ำแตกก็แยกทาง ทว่าพออีกฝ่ายหลบหน้าเขากลับร้อนรนกระวนกระวาย ครั้นทนไม่ไหวหมอหนุ่มจอมยโสก็ต้องคอยราวี และตามหึงหวงเมื่อมีใครคิดจะจีบ ‘เมียทอม’ ของเขา แต่กว่าจะรู้ตัวว่าขาดเธอไม่ได้ เธอก็หายไปจากชีวิตเขาเสียแล้ว
โซ่สวาทร้อนรัก
“มันเรื่องของฉัน ตัวฉันของฉันนมก็นมของฉัน คุณไม่มีสิทธิ์มายุ่ง”
“ก็สิทธ์ของความเป็นผัวคนแรกของคุณไง นมคุณน่ะเป็นของผม ทั้งตัวคุณก็เป็นของผม...เข้าใจไหม? ”
คาเรน เซนโดริก อายุ 32 ปี
หนุ่มลูกครึ่งอเมริกา-อาหรับ ที่มีบุคลิกสุขุมเยือกเย็น เจ้าเล่ห์แสนกล และยังเป็นCEO บริษัทไอทีอินเตอร์เนชั่นกรุ๊ปชื่อดังในอเมริกาที่มีสาขาอยู่ทั่วโลก ในแต่ละวันจะมีสาวๆมาคอยปนเปรอสวาทให้เขาในทุกค่ำคืน และในที่สุดเขาก็จัดการเหยื่อสาวผิดคน เพราะคิดว่าเธอคือคนที่ลูกน้องหามา จึงใช้เงินปิดปากเธอให้จบเรื่อง แต่ใครจะคิดว่าเขาต้องมาเจอกับเธออีกครั้ง
ทับทิม รินลดา ชลวัตร อายุ 25 ปี
สาวแว่นช่างเพ้อ ที่มีความสามารถรอบด้าน พ่วงด้วยวาจาอันจัดจ้านไม่ยอมใคร จนถูกคัดเลือกให้ไปดูงานที่ดูไบ ต้องมาเปลี่ยนตัวเองให้กลายเป็นสาวสวยสุดมั่นสำหรับงานครั้งนี้ แต่พอไปถึงเธอกลับถูกซาตาน พรากพรหมจรรย์ไปตั้งแต่วันแรกที่ไปถึง และซาตานคนนั้นก็ดันเป็นเจ้าของบริษัทที่เธอทำงานอยู่ แล้วเธอจะทำอย่างไรต่อไปเมื่อต้องเจอกับเขาอีกครั้ง
ลิขิตรักนายสุดหื่น
เรื่องย่อ....
“คุณอัสลาน… คุณออกไปห่างๆฉันหน่อยได้ไหม…ห้องครัวนี่มันก็กว้างมากเลยนะคุณ ทำไมคุณต้องมาใกล้ฉันขนาดนี้ด้วย…”
“ก็ผมอยากจะดูว่าคุณใส่ยาเสน่ห์อะไรลงไปในอาหารหรือเปล่า เพราะช่วงนี้ผมรู้สึกโหยหาคุณตลอดเลย…”
“ใครจะบ้ามาใส่ยาเสน่ห์ให้คุณกินล่ะ แค่นี้ฉันก็แทบไม่ได้นอนแล้ว… ขืนใส่ยาเสน่ห์ให้คุณกิน ฉันไม่นอนแกผ้าให้คุณเอาทั้งวันเลยเหรอ…”
“หึๆ…ก็คุณมันน่ามั่นเขี้ยวนิ จะจับจะตบตรงไหนก็แน่นไปหมดเลย…แถมกลิ่นตัวก็หอมไปยันหอยเลย…อืม…พูดไปแล้วขอผมดมให้ชื่นใจหน่อยสิ วันนี้ทำงานมาโคตรเหนื่อยเลย…”
“อื้อ…คุณจะทำอะไรน่ะคุณฮัสลาน นี่มันในห้องครัวนะคุณ…เดี๋ยวพวกแม่บ้านเดินเข้ามาจะทำยังไงคะ…ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้เลยค่ะ จะมาดมอะไรตรงนี้”
“ก็ผมอยากดมตอนนี้ไงคุณ…เห็นหน้าคุณแล้วผมก็รู้สึกเสี้ยนจนทนไม่ไหวแล้วเนี่ย…ขอผมดมให้ชื่นใจหน่อยเถอะ”
“อ้ะ….คุณอัสลาน….อื้อ….ทำไมคุณมันหื่นแบบนี้เนี่ย….เอามือของคุณออกไปนะ เดี๋ยวคนมาเห็น….อ้ะ…ซี๊ด…อ่าส์….”
ขย่มรักมาเฟีย
"ความทรงจำบ้าบออะไรของคุณ ฉันไม่อยากจะทบทวนอะไรทั้งนั้น ออกไปห่างๆฉันเลยนะ...อื้อ...ปล่อยฉันสิ ไอ้มาเฟียบ้า...จะมายุ่งกับฉันทำไมห้ะ!...."
"ไม่ยุ่งกับเมีย...แล้วจะให้ไปยุ่งกับหมาแมวที่ไหนล่ะหึ...ไม่ได้เจอตั้งนาน...คิดถึงดุ้นของผมไหม...อยากจะอม...อยากจะเลียเหมือนที่เคยทำหรือเปล่า...."
"ไม่....ถ้าคุณเสี้ยนมากนักก็ไปเอากับผู้หญิงของคุณสิ..ผู้หญิงพวกนั้นเขาเต็มใจทำให้คุณแบบถึงอกถึงใจ คุณจะมาบีบบังคับฉันให้เสียแรงทำไม"
"ก็ผู้หญิงพวกนั้นมันไม่ตื่นเต้นเหมือนกับคุณนิ....ผมชอบใช้แรง...โดยเฉพาะกับคุณ....ชอบเยแรงๆ....ตอกแบบจุกๆ และที่สำคัญผมชอบตอนที่คุณครางเหมือนคนกำลังจะตายตอนที่ผมกำลังเอาคุณ"
"ใครโดนคุณเอาก็ต้องครางเหมือนจะตายกันทั้งนั้นแหละ ใหญ่เกินบ้านเกินเมืองซะขนาดนั้น ไปผู้หญิงเอาพวกนั้นไป อย่ามายุ่งกับฉัน...อื้อ...ปล่อยฉันสิ"
"ทำไมชอบไล่ให้ผมไปเอาคนอื่นนักหึ....ไม่เข้าใจเหรอว่าผมจะเอาคุณ....ผมชอบหอยฟิตๆของคุณมากกว่า...ผมหลง...ผมคลั่งไคล้...และผมก็อยากจะได้มันอีก...หลายๆครั้ง....ซ้ำแล้วซ้ำเล่า....จนกว่าหอยน้อยๆของคุณมันจะรับไม่ไหว...อืม....ไม่ได้เอามานานแล้ว....คุณให้ใครมาซ้ำรอยผมหรือเปล่า...."
3P อาหมวยโดนอาเฮียใหญ่ทั้งสองจับทำเมีย
เมียขัดดอก
"คุณหมอคะฉันขอร้องล่ะคุณหมอช่วยแม่ฉันด้วยเถอะนะ" หญิงสาวขอร้องอ้อนวอนถึงขั้นยกมือขึ้นมากราบไหว้
"ทางเราช่วยได้เท่าที่ช่วยจริงๆ" ถ้าเขาทำแบบนั้น โรงพยาบาลของเขาอาจจะถูกฟ้องได้ ซึ่งมันไม่เป็นผลดีเลย และมันก็ไม่คุ้มกับการเสี่ยง
"ฉันขอร้องล่ะค่ะ จะให้กราบเท้าฉันก็ยอม"
"คุณอย่าทำแบบนี้เลย"เขารีบพยุงร่างของหญิงสาวที่กำลังจะคุกเข่าลงตรงหน้าให้กลับขึ้นมายืนใหม่อีกครั้ง
"คุณจะให้ฉันทำอะไรก็ได้ ฉันเคยเรียนหมอมาค่ะ ฉันคงพอช่วยงานคุณได้ไม่มากก็น้อย" เพราะเธอเคยเรียนมาด้านนี้ก็เลยรู้ว่าใครที่สามารถจะช่วยแม่ของเธอได้ และก็รู้ด้วยว่ามันเสี่ยงมากถ้าจะทำแบบนี้
"คุณก็เคยเรียนหมอมา คุณก็คงจะรู้ผมคงช่วยไม่ได้"
"ถ้าเปลี่ยนจากช่วยงานเป็นเอาร่างกายของฉันแลกเปลี่ยนได้ไหมคะ"
"คุณพูดอะไร"
"ถ้าคุณหมอยอมช่วยผ่าตัดให้แม่ฉันฉันจะยอมมอบร่างกายให้คุณค่ะ" เธอมีคนที่จะมาบริจาคอวัยวะแล้ว เหลือแค่การผ่าตัดเท่านั้น..
BAD FIANCE พันธะรักคู่หมั้นใจร้าย
เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD
หนุ่มหล่อ ลูกชายมาเฟียตระกูลใหญ่ผู้เย็นชาไร้ความรู้สึก เขาถูกผู้หญิงหลายคนตราหน้าว่าไร้หัวใจ ถึงอย่างนั้นเพราะความหล่อก็ยังมีผู้หญิงอีกมายมายที่พร้อมจะขึ้นเตียงกับเขา
แต่มีผู้หญิงเพียงคนเดียวที่เขารังเกียจและไม่อยากเจอหน้าถึงแม้เธอจะพยายามเท่าไรก็ไม่มีวันมีค่าในสายตาของเขา
“อยากเป็นเมียฉันมากไม่ใช่หรือไง ฉันกำลังจะสนองให้เธอเป็นอยู่นี่ไง แต่ไม่ใช่ในฐานะเมียแต่ง อย่าคิดหวังสูงเกินไป!!”
มิลิน
เธอถูกคนที่ตัวเองแอบรักมาตั้งแต่เด็กรังเกียจเพียงเพราะเขาคิดว่าแม่เธอคือเมียน้อยของพ่อเขา ถึงแม้เขาจะไม่สนใจใยดีอะไรเธอเลย แต่เธอก็ยังรักเขาหมดหัวใจ
ทั้งที่คิดว่าหากยอมยกร่างกายให้เขาแล้วจะได้ความรักกลับคืนมา แต่สุดท้ายก็ได้เพียงความเกลียดชัง
อุ้มท้องหนี สามีคลั่ง!
ฉันเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็ง ฉันสามารถให้กำเนิดลูกคนนี้และเลี้ยงดูเขาให้เติบโตขึ้นมาได้ด้วยตัวคนเดียว!
ฉันเป็นผู้หญิงที่ใจดำ หลังจากหย่ากันไป อดีตสามีก็มาสำนึกผิด คุกเข่าอ้อนวอนขอคืนดี แต่ฉันก็ปฏิเสธไปอย่างเลือดเย็น!
ฉันเป็นผู้หญิงที่เจ้าคิดเจ้าแค้น ชู้รักของสามีฉัน...นังเมียน้อยนั่น ฉันจะทำให้นางต้องชดใช้อย่างสาสม...
(ขอแนะนำสุดยอดนิยายที่ทำเอาฉันติดงอมแงม อ่านรวดเดียวสามวันสามคืนจนวางไม่ลง สนุกเข้มข้นจนหยุดไม่ได้ ห้ามพลาดเด็ดขาด! ชื่อเรื่องคือ 《แต่งเข้าบ้านเศรษฐี อดีตสามีคลั่งรัก》 ไปที่ช่องค้นหาแล้วพิมพ์ชื่อเรื่องได้เลย)
คืนเดียว...ที่หัวใจถูกขโมยโดยซีอีโอ
เช้าวันรุ่งขึ้น ฉันรีบแต่งตัวและหนีออกมา แต่กลับต้องตกใจแทบสิ้นสติเมื่อไปถึงบริษัทแล้วพบว่าผู้ชายที่ฉันนอนด้วยเมื่อคืนกลับเป็น CEO คนใหม่...
(ขอแนะนำนิยายสนุกๆ ที่ทำเอาฉันติดงอมแงม อ่านรวดเดียวสามวันสามคืนจนวางไม่ลงเลยค่ะ เนื้อเรื่องน่าติดตามสุดๆ ห้ามพลาดเด็ดขาด ชื่อเรื่องคือ 《โอกาสครั้งที่สอง: แต่งงานกับมหาเศรษฐี》 สามารถค้นหาชื่อเรื่องนี้ได้ในช่องค้นหาเลยค่ะ)
เพอร์เฟค บาสทาร์ด
"ไปตายซะ, ไอ้ลูกหมา!" ฉันตะโกนกลับ, พยายามดิ้นให้หลุด
"พูดมา!" เขาคำราม, ใช้มือข้างหนึ่งจับคางของฉัน
"นายคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงง่ายเหรอ?"
"งั้นก็ไม่ใช่สินะ?"
"ไปลงนรกซะ!"
"ดี, นั่นแหละที่ฉันอยากได้ยิน," เขาพูด, ยกเสื้อสีดำของฉันขึ้นด้วยมือข้างหนึ่ง, เผยให้เห็นหน้าอกของฉันและทำให้ร่างกายของฉันเต็มไปด้วยอะดรีนาลีน
"นายทำบ้าอะไรเนี่ย?" ฉันหอบหายใจขณะที่เขาจ้องมองหน้าอกของฉันด้วยรอยยิ้มพอใจ
เขาใช้นิ้วลูบไปที่รอยที่เขาทิ้งไว้ใต้หัวนมของฉัน
ไอ้สารเลวกำลังชื่นชมรอยที่เขาทำไว้บนตัวฉันเหรอ?
"เอาขามาพันรอบตัวฉัน," เขาสั่ง
เขาก้มลงพอที่จะเอาหน้าอกของฉันเข้าปาก, ดูดหัวนมอย่างแรง ฉันกัดริมฝีปากล่างเพื่อกลั้นเสียงครางขณะที่เขากัดลง, ทำให้ฉันแอ่นหน้าอกเข้าหาเขา
"ฉันจะปล่อยมือเธอ; อย่าคิดจะหยุดฉันเชียว"
ไอ้สารเลว, หยิ่งยโส, และน่าหลงใหลอย่างที่สุด, ชายประเภทที่เอลลี่สาบานว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวอีก แต่เมื่อพี่ชายของเพื่อนกลับมาที่เมือง, เธอก็พบว่าตัวเองใกล้จะยอมแพ้ต่อความปรารถนาที่รุนแรงที่สุดของเธอ
เธอน่ารำคาญ, ฉลาด, เซ็กซี่, บ้าสุดๆ, และเธอกำลังทำให้อีธาน มอร์แกนคลั่งไคล้เช่นกัน
สิ่งที่เริ่มต้นเป็นเกมง่ายๆ ตอนนี้กลับทรมานเขา เขาไม่สามารถเอาเธอออกจากหัวได้, แต่เขาจะไม่ยอมให้ใครเข้ามาในหัวใจของเขาอีก
แม้ว่าทั้งคู่จะต่อสู้สุดกำลังกับแรงดึงดูดที่ร้อนแรงนี้, พวกเขาจะสามารถต้านทานได้หรือไม่?
เจ้าสาวตัวแทนของราชาอัลฟ่า
ฉันรู้สึกพ่ายแพ้เมื่อฉันนอนอยู่ใต้ร่างแข็งแกร่งของราชาอัลฟ่า เขากดตัวลงมาหนักหน่วง น้ำตาเปื้อนใบหน้าของฉันและเขามองไปรอบๆ ใบหน้าของฉันด้วยความสงสัย เขาหยุดนิ่งไปนาน หายใจหอบและตัวสั่น
เมื่อครู่เขาฉีกชุดแต่งงานที่สั่งตัดพิเศษของฉันออกจากร่างกายผอมบางของฉันและฉีกมันเป็นชิ้นๆ ฉันสั่นสะท้านอย่างควบคุมไม่ได้เมื่อเขากดฉันลงบนเตียงของเขา จูบทุกจุดบนร่างกายของฉันและกัดจนฉันเลือดออก
สายตาสีฟ้าเข้มของเขาดูดุร้ายและในขณะนั้นฉันกลัวชีวิตของฉันจริงๆ ฉันกลัวว่าคืนวันแต่งงานของฉันจะเป็นจุดจบของชีวิตฉันทั้งหมด
ความทรงจำของวันนั้นเข้ามาในใจฉันขณะที่ฉันคิดกับตัวเองว่า "ฉันมาถึงจุดนี้ได้ยังไง?"
เพื่อช่วยน้องชายของเธอ ฮันนาห์ถูกบังคับให้แทนที่เอมี่ พี่สาวต่างแม่ของเธอในงานแต่งงานที่จัดขึ้น ต้องแต่งงานกับราชาอัลฟ่าผู้โหดร้าย ปีเตอร์ เธอไม่รู้เลยว่ามีอันตรายมากมายรอเธออยู่
อัลฟ่าปีเตอร์ ชายที่หยิ่งยโส เย็นชา และแข็งแกร่งที่สุดในอาณาจักรหมาป่า เขายอมรับการแต่งงานนี้เพราะเขาต้องการหาคู่แท้ของเขา ตามคำทำนาย มีเพียงคู่แท้ของเขาเท่านั้นที่สามารถช่วยเขาจากความโกรธบ้าคลั่งได้ เขาไม่รู้เลยว่าในไม่ช้าเขาจะพบว่าตัวเองตกหลุมรักกับเด็กสาวโอเมก้าคนนี้













