บทที่ 26 คำสั่ง

“ไปกันสักทีเถอะ” ซานฟรานทำลายความเงียบขึ้นมาอีกรอบ เขาเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเซ็ง ๆ “ฝนแม่งตกแน่ ๆ เลยว่ะ”

“นายพามาที่นี่ทำไมเหรอซาน? ที่นี่มันที่ไหน?” แหวนเพชรถามแฟนตัวเองด้วยความสงสัย ซึ่งเป็นคำถามที่ฉันอยากจะถามเหมือนกัน

“ที่นี่เป็นเกาะของพ่อฉันเอง”

“เกาะของพ่อนาย? หมายถึงเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ