บทที่ 40 ความโกลาหล

“อย่าคิดมากน่า เรามาหาอะไรทำสนุก ๆ ดีกว่าไหม? อย่างเช่น… จูบ”

“หยุด... อึก” เสียงของฉันชะงักไปเมื่อรู้สึกตึงหนังหัวเล็กน้อย ไอ้ผู้ชายสารเลวมันดึงผมฉันจากท้ายทอยให้เงยหน้าขึ้นเพื่อรอรับริมฝีปากสกปรกนั่น ฉันจ้องมันนิ่งพยายามเบี่ยงหน้าหนีเท่าที่เรี่ยวแรงจะอำนวย

และในเสี้ยววินาทีนั้นเอง... ฝ่ามือกรุ่นร้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ