บทที่ 53 เคลียร์ตัวเอง

“ถึงขั้นทิ้งมึงแล้ววิ่งมากอดกูแบบนี้ ก็น่าจะชัดพอแล้วนะ ไอ้โลกันต์” ฟรานซิสไม่ได้สนใจฉันเลยสักนิด เขาแสยะยิ้มอย่างผู้ชนะใส่โลกันต์ หมอนี่โคตรจะร้ายอ่ะ! แถมสองมือยังกอดฉันแน่นไม่ยอมปล่อยเลย

“ไม่ใช่อย่างนั้นนะ! บอกให้หยุดพูดไงเล่า!” ฉันทุบหน้าอกฟรานซิสอย่างโมโห

“บอกว่าอย่ามาสั่งไง”

“ฉันขอร้องก็ได้! ที...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ