บทที่ 62 หยุดไม่ได้

ผมหยุดตัวเองไม่ได้แล้ว…

กระดุมเม็ดสุดท้ายของแหวนพลอยหลุดออกจากกัน ผมใช้ฝ่ามือแยกสาบเสื้อตัวบางของคนใต้ร่างช้า ๆ ขณะที่ริมฝีปากยังคงป้อนจูบแสนหวานปั่นป่วนเธอ มือเล็กจิกลงบนแขนของผมเบา ๆ ช่วยกระตุ้นอารมณ์ดิบในกายได้ดีจริง ๆ

แหวนพลอยกำลังทำให้ผมคลั่งเธอมาก ยิ่งได้ใกล้ชิดกับเธอทุกวัน ได้มองหน้า ได้สบตา ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ