บทที่ 87 EPILOGUE ของขวัญล้ำค่า

“ฉันรักเธอจริง ๆ แหวนพลอย… รักเธอมานานแล้ว แม้จะรู้อยู่แก่ใจว่าเราเป็นญาติกันแต่ฉันก็ยังรักเธออยู่ดี”

ฟรานซิสยังคงพูดความรู้สึกในใจต่อไปเมื่อเห็นว่าฉันเอาแต่ยืนมองด้วยความเขาเงียบงัน

ความจริงแล้วมันพูดไม่ออกน่ะ ตอนนี้หัวสมองฉันโล่งไปหมด น้ำตามันรื้นขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว ความบาดหมางในใจมันหายไปหมดแล้ว ม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ