บทที่ 14 ไปด้วยกันไหม?

ทั้ง ๆ ที่เมื่อเช้าท้องฟ้าแจ่มใสไร้เมฆฝน แต่หนึ่งชั่วโมงให้หลัง เม็ดฝนกับกระหน่ำเทลงมา คนตัวเล็กเพิ่งก้าวลงจากสถานีรถไฟฟ้า ทั้ง ๆ ที่มหาลัยอยู่แค่ฝั่งตรงข้าม แต่กับไม่สามารถเดินไปได้ เธอยกนาฬิกาข้อมือดูเป็นระยะ ยกโทรศัพท์โทรหาเพื่อนสนิทก็ไม่มีวี่แววว่าจะรับสาย

“ไปด้วยกันไหม?” น้ำเสียงเหมือนเธอเคยได้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ