หัวใจสิงห์ (Only you)

หัวใจสิงห์ (Only you)

คุณรำเพย · กำลังอัปเดต · 158.8k คำ

780
ยอดนิยม
780
การดู
0
เพิ่มเมื่อ
เพิ่มไปยังชั้นวาง
เริ่มอ่าน
แชร์:facebooktwitterpinterestwhatsappreddit

บทนำ

เขาบอกว่าไม่อยากให้ฉันรอ ไม่อยากให้ฉันเสียใจ แต่เขาลืมไปว่าถ้าไม่มีเขา "ฉันจะต้องเสียใจ"

เรื่องราวของพวกเขาเริ่มต้นขึ้นจาก สาวน้อยวัย 22 ปี อย่างเกวลิน แอบรักพี่ชายฝั่งตรงข้ามบ้านอายุ 27 ปี อย่างสิงห์ มา 7 ปี ความรู้สึกของเธอชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ จนตอนนี้เธอรู้สึกว่าจากชอบและชื่นชม แปรเปลี่ยนเป็นความรู้สึกรักไปเสียแล้ว อยากเจอหน้าเขาทุกวัน ถึงชายหนุ่มที่เธอชอบจะดูภายนอกเย็นชาไปสักหน่อย ทว่าเวลาที่อยู่ใกล้เขาเธอกับรู้สึกอบอุ่นหัวใจทุกครั้ง เมื่อไหร่ที่เธอเจอปัญหา เธอจะมองเห็นเขาอยู่ตรงนั้นเสมอ ทว่าวันหนึ่งกลับต้องห่างกัน สุดท้ายระยะทางก็ทำให้ทั้งสองคนต้องเลิกลา เมื่อกลับมาเจอกันอีกครั้ง สายตาที่เธอมองเขานั้นไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป ทั้งไร้เยื่อใย และห่างเหิน มาเอาใจช่วยความรักของเขาและเธอไปด้วยกันนะคะ

#เรื่องนี้ไม่มีนอกกายนอกใจนะคะ

บท 1

บรรยากาศยามเช้าที่แสนสดใส อากาศเย็นลงเล็กน้อย มีแสงแดดอ่อนพอให้ต้นไม้ใบหญ้ากระชุ่มกระชวย หญิงสาวร่างเล็กนั่งมองบ้านฝั่งตรงข้ามผ่านหน้าต่างห้องนอน มือทั้งสองข้างเท้าคาง ใบหน้าประดับรอยยิ้ม เมื่อเห็นชายหนุ่มรูปหล่อเปิดประตูเดินออกมาจากบ้าน คนตัวเล็กก็รีบคว้ากระเป๋า วิ่งลงจากบันไดด้วยความไว

“แม่คะ..เกลไปเรียนก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ” เกวลินไม่รอให้ผู้เป็นแม่เอ่ยปาก เธอก็หายตัวไปเสียแล้ว

เกวลินเป็นนักศึกษาปีสาม คณะนิเทศศาสตร์ อายุ 22 ปี เธอตัวเล็ก หน้าตาสวยหวาน แววตาสดใสเป็นประกายอยู่เสมอ

“เด็กคนนี้ ข้าวเช้าไม่กินแล้วหรือไง นึกจะไปก็ไป” ผู้เป็นแม่ส่ายหัวบ่นอย่างเหนื่อยใจ

เกวลินวิ่งหน้าตั้งมาที่ประตูรั้ว ชะงักเท้าปรับลมหายใจ จัดระเบียบเสื้อผ้าหน้าผม รอจนสิงห์ใกล้ออกมา ก็เปิดประตูเดินออกจากบ้านไปทำตัวปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทั้งที่จริงแล้วเธอเดินช้ากว่าปกติเหมือนต้องการจะรอใครบ้างคน

“ทำไมพี่สิงห์ยังไม่ออกมาอีก เมื่อกี้เขาเดินมาที่รถแล้วนิ่”

หญิงสาวมองกลับไปที่ประตูบ้านฝั่งตรงข้าม คิ้วขมวดด้วยความสงสัย ไม่นานรถยนต์ก็ขับออกมาจากบ้านหลังนั้น คนตัวเล็กรีบหันหน้ากลับ แสร้งเดินไปทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีกครั้ง

เสียงแตรรถดังขึ้น เธอสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนจะหันไปส่งยิ้มให้คนที่เพิ่งลดกระจกชะโงกหน้าออกมา

“คุณแม่ถามหาน่ะ ว่างก็เข้าไปหาสิ เห็นว่าซื้อของมาฝาก” พูดจบไม่รอให้เธอได้เอ่ยตอบ เขาปิดกระจกขับรถออกไปทันที

สิงห์หนุ่มหล่อคิ้วหนามาดเข้ม อายุ 27 ปี เรียนจบมาหลายปีแล้ว กำลังเปิดบริษัทด้านไอทีกับเพื่อนสนิท

คนตัวเล็กอ้าปากค้างกลางอากาศ เธอคิดว่าเขาจะชวนเธอขึ้นรถเสียอีก

“ไปง่ายๆ แบบนี้เลยเหรอ คนอุตส่าห์รอตั้งนาน เฮ้อ...” เธอบ่นพึมพำก่อนจะเดินคอตกออกไปรอขึ้นรถเพื่อไปมหาวิทยาลัย

ณ มหาวิทยาลัย B

เกวลินเดินหน้ามุ่ยมานั่งลงข้างเพื่อนสนิท ไม่พูดไม่จา

“เป็นอะไรยัยเกล ทำหน้าเข้าไปกินรังแตนที่ไหนมา พ่อกับแม่เธอทะเลาะกันอีกแล้วเหรอ”

“เปล่า”

จีน่าขมวดคิ้วสงสัย หันไปหาเกวลินแววตาเอาคำตอบ

“มองอะไรเล่า”

เกวลินตวัดสายตาดุใส่เพื่อน เธอหงุดหงิด และไม่อยากพูดถึง

“อ้อ...ฉันรู้แล้วที่มาช้าเนี่ย เพราะรอพี่ชายข้างบ้านอยู่ใช่ไหม”

คนตัวเล็กส่งสายตาค้อนใส่เพื่อนสนิทอีกครั้ง “รู้มาก ไม่คุยด้วยแล้ว จะขึ้นเรียน” พูดจบก็ลุกขึ้นเดินไปไม่รอเพื่อนสนิทของเธอเลยสักนิด

จีน่ารีบลุกขึ้นหยิบกระเป๋าวิ่งตามไปติดๆ

“ใช่แน่...ทำไมจ๊ะ เขาไม่ให้ขึ้นรถอีกแล้วเหรอ เขารู้ยังว่าแกแอบปลื้มเขาอยู่” จีน่าหัวเราะ ให้กับท่าทางของเกล ก่อนจะกอดคอเพื่อนเดินขึ้นห้องไปพร้อมกัน

เลิกเรียนแล้ว...เกวลินรีบกลับบ้านเพราะเมื่อเช้าพี่สิงห์บอกเธอว่าแม่ของเขาอยากเจอ เธอแวะซื้อขนมร้านประจำติดมือมาฝาก กลับมาถึงก็ไม่ได้เข้าบ้านไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน เธอเดินเปิดประตูรั้วบ้านของพี่สิงห์เข้าไปดื้อๆ ด้วยท่าทางอารมณ์ดี

“คุณน้าสวัสดีค่ะ”

“เอ้า...ยัยหนูเกลไม่เจอหน้าเจอตาเลยนะ มานี่เร็ว... น้าไปต่างประเทศเพิ่งกลับมาเมื่อวาน ซื้อน้ำหอมมาฝาก ได้กลิ่นแล้วคิดถึงหนูทันทีเลย มาๆ ดูซิว่าชอบไหม”

“หนูซื้อขนมร้านที่คุณน้าชอบมาฝากด้วยค่ะ” คนตัวเล็กวางถุงขนมลงที่โต๊ะรับแขก ก่อนจะนั่งลงข้างๆ แม่ของสิงห์ เธอรับกล่องน้ำหอมมาเปิดดู เป็นน้ำหอมแบรนด์เนมกลิ่นหอมหวาน ซึ่งเหมาะกับเธออย่างที่แม่ของสิงห์พูดจริงๆ นั่นแหละ

“กลิ่นหอมจัง แพงมากแน่เลยค่ะขอบคุณนะคะ คุณน้านึกถึงเกลตลอดเลย”

แม่ของสิงห์ส่งยิ้มเอ็นดู ยกมือลูบผมของคนตัวเล็ก “น้าไม่มีบุญได้มีลูกสาว แต่ก็มียัยหนูเกลของน้านี่แหละที่เป็นเหมือนลูกสาวให้น้า ไม่ต้องเกรงใจเลยนะ น้าเต็มใจซื้อให้”

“ถึงคุณน้าจะพูดแบบนั้น เกลก็อดเกรงใจไม่ได้อยู่ดี” คนตัวเล็กทำหน้าอ้อน

“ดูทำหน้าเข้าเด็กคนนี้ ไหนๆ ก็มาแล้ววันนี้น้าจะสั่งอาหารจีน ตาสิงห์บ่นว่าอยากกิน อยู่กินข้าวเย็นด้วยกันนะ”

เกวลินหัวใจฟูขึ้นมาเมื่อรู้ว่าเดี๋ยวพี่สิงห์ของเธอจะกลับมาทานข้าวที่บ้าน แต่ก็ต้องเก็บอาการดีใจไว้

“จะดีเหรอคะคุณน้า เกรงใจค่ะ”

“เกรงใจอะไรกัน กลับไปบ้านก็เสียสุขภาพจิตเปล่าๆ สู้อยู่บ้านน้าดีกว่า จริงไหม?”

เกวลินหันไปมองที่บ้าน ตอนกลับมาไม่ได้สังเกตว่ารถพ่อของเธอจอดอยู่ เป็นอย่างที่แม่ของสิงห์พูด เธอกลับไปก็ต้องไปเห็นพ่อกับแม่ทะเลาะกัน สู้อยู่ที่นี่ดีกว่า ยังไงพวกเขาทะเลาะกันเธอก็ต้องโดนไล่ออกมาอยู่ดี พอคิดเรื่องพ่อกับแม่ใบหน้าของคนตัวเล็กก็ไม่มีรอยยิ้มหลงเหลืออยู่แล้ว

“งั้นเกลต้องขอฝากท้องด้วยแล้วค่ะ คงกลับไปไม่ได้จริงๆ”

แม่ของสิงห์ยื่นมือมาจับแขนของเธอกระชับเชิงให้กำลังใจ

“คนเก่งของน้า ไม่ต้องคิดมากนะ หนูมีหน้าที่ของตัวเองก็ทำหน้าที่ให้ดี พวกเขาจะเป็นยังไง ก็อย่าเอาเก็บมาคิดจนทำร้ายตัวเองนะลูก”

“ขอบคุณค่ะคุณน้า มีคุณน้าที่เข้าใจเกลเสมอ คอยให้เกลได้มาหลบภัย แถมยังมีอาหารอร่อยๆ ให้เกลทานตลอดเลย”

ไม่นานรถยนต์ของสิงห์ก็เขามาจอดที่โรงจอดรถ เขาก้าวเท้าเดินเข้าบ้านมาก็เห็นแม่กับยัยเด็กข้างบ้านที่เจอเมื่อเช้านั่งคุยกันอยู่

“ผมกลับมาแล้วครับ”

“ขึ้นไปเปลี่ยนชุดก่อนเถอะลูกอาหารใกล้จะมาส่งแล้ว วันนี้ยัยหนูเกลมาทานข้าวที่บ้านเราด้วยนะ”

“ครับ” สิงห์ตอบสั้นๆ ใบหน้าเรียบนิ่งเดินขึ้นห้องไป เขาไม่ได้มองมาที่เกวลินแม้แต่น้อย แต่เธอกลับมองเขาตาเป็นประกายส่งยิ้มกว้างรอ

เมื่อรู้ว่าโดนเมินคนตัวเล็กก็ค่อยๆ หุบยิ้มลงก้มหน้าน้อยใจ

อาหารมาส่งเกวลินกับแม่ของสิงห์ก็ช่วยกันจัดจานขึ้นโต๊ะ สิงห์ใช้เวลาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าไม่นานนักก็เดินลงมา ทุกครั้งที่เกวลินมาทานข้าวบ้านของสิงห์เธอจะนั่งฝั่งตรงข้ามกับพี่สิงห์ของเธอเสมอ มันดีสำหรับคนที่แอบชอบเขาแบบเธอมาก เพราะจะได้มองเขาสะดวกและไม่ดูน่าเกลียดจนเกินงาม

“หนูเกลกินเยอะๆ นะลูก ผอมเกินไปแล้ว” แม่ของสิงห์ตักอาหารใส่จานให้เกวลินเหมือนทุกครั้ง

“เกลว่าช่วงนี้เกลอ้วนขึ้นนะคะ ถ้าคุณน้าว่าเกลผอมไปงั้นเกลต้องกินเยอะๆ แล้วค่ะ”

สิงห์ไม่ได้พูดอะไร นิสัยเขาเป็นแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไร เขาเป็นคนพูดน้อยดูเป็นผู้ใหญ่ อาจเพราะเขาไม่รู้จะต้องคุยอะไรมากกว่า เพราะบ้านของสิงห์มีแค่แม่ และเขาเป็นลูกชายเลยไม่มีเรื่องต้องคุยอะไรมากนัก

“แกก็กินเยอะๆ ช่วงนี้เพิ่งเริ่มธุรกิจตัวเอง แม่รู้ว่าแกเหนื่อย”

สิงห์เงยหน้าขึ้นส่งยิ้มน้อยๆ ให้ผู้เป็นแม่ “ขอบคุณครับ”

เกวลินแอบมองสิงห์อยู่ตลอด ‘คนอะไรตอนกินข้าวยังดูดีขนาดนี้’ เธออมยิ้มคิดอยู่ในใจ

สิงห์เหมือนจะเริ่มรู้ตัวว่าถูกสายตาของคนที่นั่งตรงข้ามมอง เขาเงยหน้าขึ้นสบตากับคนตัวเล็กเข้าพอดี ชายหนุ่มขมวดคิ้ว มองไปที่เกวลินส่งสายตาเชิงถามว่ามองอะไร

เกวลินรีบหลบสายตาก้มหน้ากินอาหาร ไม่กล้ามองเขาอีก

“สิงห์...เดี๋ยวถ้าน้องจะกลับบ้าน แกเดินไปส่งน้องด้วยนะ แม่ขึ้นไปอาบน้ำก่อน รู้สึกมึนหัว” ผู้เป็นแม่สั่งลูกชายก่อนจะเดินขึ้นไปด้านบน

เกวลินนั่งทำงานที่อาจารย์สั่งอยู่ที่โต๊ะรับแขก ตอนนี้เธอยังกลับไม่ได้เพราะบ้านเธอกำลังเกิดสงคราม

สิงห์ได้ยินที่แม่สั่งก็ปลายสายตามองไปที่เกวลิน เธอกำลังก้มหน้าก้มตาเขียนงานอยู่ สีหน้าดูเหมือนจะไม่เข้าใจโจทย์ที่อาจารย์ให้มา คนตัวเล็กเผลอใช้ปากกาเคาะหัวตัวเองซ้ำๆ ท่าทางใช้ความคิด

“ทำการบ้านเหรอ?” สิงห์เอ่ยถามน้ำเสียงเรียบ

เกวลินเงยหน้ายิ้มกว้างมองไปที่ต้นเสียง “ค่ะ”

“ไม่เข้าใจโจทย์?”

หญิงสาวพยักหน้าถี่ๆ “ค่ะ พี่สิงห์ช่วยเกลหน่อยได้ไหม ข้อนี้เกลไม่เข้าใจจริงๆ มันยากมาก”

สิงห์เดินไปหยิบน้ำในตู้เย็นมาเปิดขวดกระดกดื่ม ก่อนจะเดินไปใกล้คนตัวเล็กชะโงกอ่านโจทย์ที่เธอทำไม่ได้

“นี่ยากแล้วเหรอ?”

เกวลินเงยหน้าขึ้นมามองชายหนุ่มร่างสูงที่ยืนอยู่ด้านหลังเธอ

“ใครจะไปฉลาดเหมือนพี่สิงห์ล่ะ” เธอพึมพำเสียงเบา แต่พอจะให้เขาได้ยิน

สิงห์ยืนพูดอธิบายเรื่องที่เธอไม่เข้าใจให้ฟัง ยกตัวอย่างให้เธอเข้าใจได้ง่ายขึ้น คนตัวเล็กรีบจดคำพูดของเขา กลัวตัวเองจะลืม สิงห์อธิบายจนเธอเห็นภาพและจากที่ไม่เข้าใจก็เข้าใจได้ชัดเจน มันก็ไม่ได้ยากเหมือนที่เขาบอกนั่นแหละ แค่ชั่วโมงเรียนในคลาสเธอนั่งหลับ เลยไม่รู้เรื่องที่อาจารย์สอน

“แบบนี้นี่เอง เกลเข้าใจแล้วขอบคุณนะคะ พี่สิงห์เก่งจัง”

คนตัวเล็กส่งยิ้มตาหยี๋ให้สิงห์ ทว่าเขายังคงหน้านิ่งเดินกลับไปนั่งดูงานในแล็ปท็อปต่อ

“จะกลับก็บอก จะเดินไปส่ง”

เกวลินชะโงกหน้ามองไปที่บ้านของตัวเอง เห็นรถของพ่อยังอยู่ เพราะฉะนั้นเธอก็ยังไม่สามารถกลับบ้านได้ กลับไปถ้าเขาสองคนยังคงทะเลาะมีปากเสียงกันอยู่เธอจะโดนแม่ไล่ออกมาอยู่ดี

“เหมือนจะยังกลับไม่ได้ค่ะ” คนตัวเล็กตอบน้ำเสียงอ่อนเธอเกรงใจบ้านของสิงห์ทุกครั้ง แต่ไม่มีที่ไป แล้วก็รู้ว่าช่วงนี้เขาเหนื่อย

“ถ้าพี่สิงห์อยากพักขึ้นไปพักผ่อนได้เลยนะคะ เดี๋ยวเกลกลับเองได้กุญแจอยู่ที่เดิมใช่ไหมคะ?”

สิงห์ไม่ได้มองมาที่เธอสายตาเขายังคงจดจ่ออยู่ที่หน้าจอแล็ปท็อป

“ยังเคลียร์งานไม่เสร็จ จะกลับก็บอกละกัน”

“ค่ะ”

คนตัวเล็กทำงานที่อาจารย์สั่งเสร็จแล้วตอนนี้เธอนั่งวาดรูปในไอแพดเล่นรอเวลา หันไปมองพี่สิงห์ของเธอเป็นระยะ รูปที่วาดในไอแพดก็เป็นเขานั่นแหละ เธอแอบมองชายหนุ่มคิ้วเข้ม จมูกโด่ง ที่กำลังสีหน้าจริงจังจดจ่อกับงานอยู่ เขาในท่าทางแบบนี้ยิ่งมีเสน่ห์เพิ่มขึ้นไปอีก และเธอก็ชอบเขามากขึ้นเรื่อยๆ

‘หล่อจัง’ เกวลินเผลอพึมพำเสียงเบา แต่สิงห์กำลังจดจ่อกับงานจึงไม่ได้สนใจคำพูดของเธอ

นั่งไปสักพักพอเห็นไฟรถฝั่งบ้านเธอขับออกไปแล้ว คนตัวเล็กรีบเก็บของใส่กระเป๋าเพราะมันดึกมากแล้ว

“เขาไปแล้วค่ะ งั้นเกลขอตัวกลับบ้านก่อนนะคะ”

สิงห์ลุกขึ้นจะเดินไปส่งตามที่ผู้เป็นแม่สั่งไว้

“พี่สิงห์ไม่ต้องเดินมาส่งเกลหรอกค่ะ บ้านอยู่แค่นี้เอง วันนี้ขอบคุณมากนะคะ รบกวนบ้านพี่อีกแล้ว”

“กลับบ้านเถอะ ดึกแล้ว” เขาไม่ได้ฟังคำเธอ เดินนำไปส่งอยู่ดี

คนตัวเล็กกอดกระเป๋าเดินตามหลังชายหนุ่มร่างสูงไปท่าทางเหมือนเด็กสาวตัวน้อย

สิงห์ชะงักเท้าหันมามองคนตัวเล็กที่เดินดุ่มๆ ตามหลัง เธอไม่ทันระวังไม่รู้ว่าเขาหยุดเดิน ศีรษะจึงชนแผ่นหลังของสิงห์เข้าอย่างจัง

“โอ๊ย!!” เกวลินถอยหลังสองก้าว เงยหน้าขึ้นมามองคนตัวสูง

“ทำไมไม่ใส่รองเท้า?” ชายหนุ่มเอ่ยถามเสียงเย็น

เกวลินมองไปที่รองเท้าผ้าใบที่เธอถืออยู่ “บ้านอยู่แค่นี้เองค่ะ อีกอย่างเกลก็ใส่ถุงเท้า เดินได้ค่ะ”

สิงห์ยังคงทำหน้าขรึม ขมวดคิ้วมองไม่ยอมเดินต่อ

เกวลินมองซ้าย มองขวา ตอนนี้ทั้งคู่ยืนอยู่กลางถนนในหมู่บ้าน “โอเค...เกลใส่แล้วค่ะรอแป๊บ” เธอยอมแต่โดยดี รีบวางรองเท้าที่มือลง ก้มใส่จนเรียบร้อย

เงยขึ้นมาคนตัวสูงก็เดินนำเธอไปแล้ว

“แค่นี้ต้องดุด้วย” เธอบ่นพึมพำตั้งใจให้เขาได้ยิน ก้าวเท้าตามเขาไปติดๆ ทว่าใบหน้ายังคงประดับยิ้ม

“ขอบคุณค่ะ งั้นเกลขอตัวเข้าบ้านก่อนนะคะ”

“อืม”

สิงห์ส่งเสียงอืมในลำคอไม่ได้เอ่ยอะไรออกมาอีก ก่อนจะหันหลังเดินกลับบ้าน

“พี่สิงห์เป็นห่วงเราด้วย คนอะไรน่ารักจัง” เกวลินยืนเกาะรั้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ไม่ยอมเข้าบ้าน

พอเห็นเขาปิดประตูรั้วเธอก็เดินเข้าไปในบ้าน สิ่งที่เธอต้องเจอคือแม่ของเธอนั่งปิดหน้าร้องไห้อยู่ที่โซฟา เกวลินวางกระเป๋าลงเดินไปนั่งข้างๆ ผู้เป็นแม่ ยกแขนโอบผู้เป็นแม่เข้ามากอด

“เขามาพูดอะไรอีกคะ เขาทำร้ายแม่หรือเปล่า?” เกวลินถามแม่เสียงสั่น

ผู้เป็นแม่ส่ายหัวตอบ ยกมือเช็ดน้ำตาลวกๆ “เรื่องของผู้ใหญ่แกไม่ต้องสนใจหรอก มีหน้าที่อะไรก็ทำไป เรียนให้จบ ขึ้นไปพักซะ แม่จะนอนแล้ว”

“ค่ะ”

คนตัวเล็กเดินขึ้นห้องสีหน้าไม่ดีนัก ถึงเธอจะชินกับเหตุการณ์แบบนี้ของพ่อกับแม่ แต่เธอก็ยังคงเสียใจอยู่ดีที่ครอบครัวเธอไม่อบอุ่นเหมือนครอบครัวคนอื่น…

บทล่าสุด

คุณอาจชอบ 😍

โซ่สวาทร้อนรัก

โซ่สวาทร้อนรัก

38k การดู · เสร็จสิ้น · รินธารา
“ใครบอกให้คุณแต่งตัวแบบนี้หึ อยากจะโชว์ให้คนอื่นเห็นหรือไง ว่านมตัวเองมันใหญ่น่ะห้ะ”
“มันเรื่องของฉัน ตัวฉันของฉันนมก็นมของฉัน คุณไม่มีสิทธิ์มายุ่ง”
“ก็สิทธ์ของความเป็นผัวคนแรกของคุณไง นมคุณน่ะเป็นของผม ทั้งตัวคุณก็เป็นของผม...เข้าใจไหม? ”

คาเรน เซนโดริก อายุ 32 ปี
หนุ่มลูกครึ่งอเมริกา-อาหรับ ที่มีบุคลิกสุขุมเยือกเย็น เจ้าเล่ห์แสนกล และยังเป็นCEO บริษัทไอทีอินเตอร์เนชั่นกรุ๊ปชื่อดังในอเมริกาที่มีสาขาอยู่ทั่วโลก ในแต่ละวันจะมีสาวๆมาคอยปนเปรอสวาทให้เขาในทุกค่ำคืน และในที่สุดเขาก็จัดการเหยื่อสาวผิดคน เพราะคิดว่าเธอคือคนที่ลูกน้องหามา จึงใช้เงินปิดปากเธอให้จบเรื่อง แต่ใครจะคิดว่าเขาต้องมาเจอกับเธออีกครั้ง
ทับทิม รินลดา ชลวัตร อายุ 25 ปี
สาวแว่นช่างเพ้อ ที่มีความสามารถรอบด้าน พ่วงด้วยวาจาอันจัดจ้านไม่ยอมใคร จนถูกคัดเลือกให้ไปดูงานที่ดูไบ ต้องมาเปลี่ยนตัวเองให้กลายเป็นสาวสวยสุดมั่นสำหรับงานครั้งนี้ แต่พอไปถึงเธอกลับถูกซาตาน พรากพรหมจรรย์ไปตั้งแต่วันแรกที่ไปถึง และซาตานคนนั้นก็ดันเป็นเจ้าของบริษัทที่เธอทำงานอยู่ แล้วเธอจะทำอย่างไรต่อไปเมื่อต้องเจอกับเขาอีกครั้ง
เพอร์เฟค บาสทาร์ด

เพอร์เฟค บาสทาร์ด

11k การดู · กำลังอัปเดต · Mary D. Sant
เขายกแขนของฉันขึ้น, จับมือของฉันไว้เหนือหัว "บอกมาว่าเธอไม่ได้ไปนอนกับเขา, ไอ้เวร," เขาพูดผ่านฟันที่กัดแน่น

"ไปตายซะ, ไอ้ลูกหมา!" ฉันตะโกนกลับ, พยายามดิ้นให้หลุด

"พูดมา!" เขาคำราม, ใช้มือข้างหนึ่งจับคางของฉัน

"นายคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงง่ายเหรอ?"

"งั้นก็ไม่ใช่สินะ?"

"ไปลงนรกซะ!"

"ดี, นั่นแหละที่ฉันอยากได้ยิน," เขาพูด, ยกเสื้อสีดำของฉันขึ้นด้วยมือข้างหนึ่ง, เผยให้เห็นหน้าอกของฉันและทำให้ร่างกายของฉันเต็มไปด้วยอะดรีนาลีน

"นายทำบ้าอะไรเนี่ย?" ฉันหอบหายใจขณะที่เขาจ้องมองหน้าอกของฉันด้วยรอยยิ้มพอใจ

เขาใช้นิ้วลูบไปที่รอยที่เขาทิ้งไว้ใต้หัวนมของฉัน

ไอ้สารเลวกำลังชื่นชมรอยที่เขาทำไว้บนตัวฉันเหรอ?

"เอาขามาพันรอบตัวฉัน," เขาสั่ง

เขาก้มลงพอที่จะเอาหน้าอกของฉันเข้าปาก, ดูดหัวนมอย่างแรง ฉันกัดริมฝีปากล่างเพื่อกลั้นเสียงครางขณะที่เขากัดลง, ทำให้ฉันแอ่นหน้าอกเข้าหาเขา

"ฉันจะปล่อยมือเธอ; อย่าคิดจะหยุดฉันเชียว"



ไอ้สารเลว, หยิ่งยโส, และน่าหลงใหลอย่างที่สุด, ชายประเภทที่เอลลี่สาบานว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวอีก แต่เมื่อพี่ชายของเพื่อนกลับมาที่เมือง, เธอก็พบว่าตัวเองใกล้จะยอมแพ้ต่อความปรารถนาที่รุนแรงที่สุดของเธอ

เธอน่ารำคาญ, ฉลาด, เซ็กซี่, บ้าสุดๆ, และเธอกำลังทำให้อีธาน มอร์แกนคลั่งไคล้เช่นกัน

สิ่งที่เริ่มต้นเป็นเกมง่ายๆ ตอนนี้กลับทรมานเขา เขาไม่สามารถเอาเธอออกจากหัวได้, แต่เขาจะไม่ยอมให้ใครเข้ามาในหัวใจของเขาอีก

แม้ว่าทั้งคู่จะต่อสู้สุดกำลังกับแรงดึงดูดที่ร้อนแรงนี้, พวกเขาจะสามารถต้านทานได้หรือไม่?
พันธะคู่ครองสามฝ่าย

พันธะคู่ครองสามฝ่าย

653 การดู · เสร็จสิ้น · Amarachi Gabriel
อาเรสกำลังชักว่าวของเขา ขณะที่เคนเลียหีของฉันอย่างกับชีวิตเขาขึ้นอยู่กับมัน ฉันไม่สามารถหยุดเสียงครางที่หลุดออกจากปากได้เลย
แล้วฉันได้ยินเสียงประตูเปิดและแอ็กเซลเดินเข้ามา เขาดูโกรธอยู่ชั่วครู่ก่อนที่สายตาของเขาจะเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
ฉันเดาว่าการเห็นฉันมีความสุขจะทำให้เขารู้สึกอะไรบางอย่างเสมอ เขาเดินมาที่หัวของฉันและเริ่มจูบฉันขณะที่ลูบหัวนมของฉัน "ฉันจะเสร็จแล้ว" ฉันกระซิบเมื่อเขาดูดหัวนมของฉันอย่างแรงและช้า
"ใช่ครับ ลูน่าของผม ผมชอบเวลาที่คุณปล่อยทุกอย่างออกมาให้พวกเรา" เขาตอบ พาฉันไปยังจักรวาลใหม่ทั้งหมด


อาณาจักรหมาป่าถูกฉีกขาดมาหลายชั่วอายุคนเพราะความบาดหมางระหว่างกลุ่มดาร์คมูนและกลุ่มไนท์เชด ไม่มีใครรู้ว่ามันเริ่มต้นอย่างไร แต่ตราบใดที่ทุกคนจำได้ มักจะมีสงครามเกิดขึ้นระหว่างพวกเขาเสมอ
ท่ามกลางความวุ่นวาย เทพธิดาได้มอบคู่ครองให้ เป็นพรของหมาป่าทุกตัว
ยกเว้นว่าพวกเขาถูกสาปให้ต้องแบ่งปันกับศัตรู หรือมันเป็นคำสาปจริงๆ?
พี่น้องแฝดอัลฟ่าและอัลฟ่าเคนจะสามารถละทิ้งความเกลียดชังที่มีต่อกันมานานเพื่อครอบครองคู่ครองของพวกเขาได้หรือไม่?
พวกเขาจะทิ้งเธอให้เผชิญชะตากรรมของเธอเอง หรือออโรร่าจะสามารถรวมสองกลุ่มที่ทรงพลังที่สุดเข้าด้วยกันทันเวลาที่จะเอาชนะความชั่วร้ายที่กำลังมาถึงได้หรือไม่?
หญิงสาวถูกทอดทิ้งจากหมู่บ้านเกษตรกร

หญิงสาวถูกทอดทิ้งจากหมู่บ้านเกษตรกร

972 การดู · เสร็จสิ้น · Evelyn Thorne
หลังจากที่ไต้เยวี่ยเหอ สาวชาวนาถูกสามีที่ร่ำรวยขึ้นมาอย่างกะทันหันหย่าขาด เธอต้องกลับบ้านเกิดอย่างหมดคุณค่าและอับอาย บิดามารดาของเธอเสียชีวิตไปแล้ว พี่สะใภ้ที่เป็นใหญ่ในบ้านหลอกเอาสินสอดของเธอไปจนหมด แล้วรีบจับเธอแต่งงานกับชายบ้าเพื่อเสริมดวง

เธอคิดว่าชีวิตคงจบลงเพียงเท่านี้ แต่ไม่คาดคิดว่าชีวิตเหมือนกระดานหมาก ที่ทุกตาล้วนเปลี่ยนแปลงได้เสมอ สามีที่บ้าไม่เพียงกลับมาเป็นปกติ แต่ยังพาเธอสร้างฐานะจนร่ำรวย

มีเงินแล้วจะทำอะไรก็ได้ตามใจชอบหรือ? ไม่แน่เสมอไป! แต่เมื่ออยู่ข้างซ่งชูซิน สามีที่รักและเอาใจเธอ ไต้เยวี่ยเหอกลับทำอะไรได้ตามใจปรารถนาเสมอ

ส่วนซ่งชูซิน ในฐานะดวงวิญญาณเดียวดายที่ข้ามมาจากอีกห้วงเวลาอันไกลโพ้น เขารู้สึกซาบซึ้งใจเสมอที่ได้พบกับไต้เยวี่ยเหอ ไม่ว่าโลกภายนอกจะวิพากษ์วิจารณ์หรือทำร้ายเธออย่างไร เขาก็ยังคงอยู่เคียงข้างเธออย่างมั่นคง

ทรัพย์สินเงินทองนั้นมีค่าอะไร? ชื่อเสียงเลื่องลือมีความหมายอะไร? ชีวิตนี้ ข้าเพียงปรารถนา และอยากจะอยู่เคียงข้างเจ้า ร่วมต้อนรับแสงอรุณ ชมพระอาทิตย์อัสดง และในลานเล็กๆ ที่เราครอบครองร่วมกัน ปลูกดอกไม้ที่เจ้าชื่นชอบให้เต็มไปหมด...
เจ้าสาวตัวแทนของราชาอัลฟ่า

เจ้าสาวตัวแทนของราชาอัลฟ่า

1.5k การดู · เสร็จสิ้น · Jane Above Story
"ถ้าจะฆ่าฉันก็ทำเลย ไอ้เลว" ฉันสะอื้น

ฉันรู้สึกพ่ายแพ้เมื่อฉันนอนอยู่ใต้ร่างแข็งแกร่งของราชาอัลฟ่า เขากดตัวลงมาหนักหน่วง น้ำตาเปื้อนใบหน้าของฉันและเขามองไปรอบๆ ใบหน้าของฉันด้วยความสงสัย เขาหยุดนิ่งไปนาน หายใจหอบและตัวสั่น

เมื่อครู่เขาฉีกชุดแต่งงานที่สั่งตัดพิเศษของฉันออกจากร่างกายผอมบางของฉันและฉีกมันเป็นชิ้นๆ ฉันสั่นสะท้านอย่างควบคุมไม่ได้เมื่อเขากดฉันลงบนเตียงของเขา จูบทุกจุดบนร่างกายของฉันและกัดจนฉันเลือดออก

สายตาสีฟ้าเข้มของเขาดูดุร้ายและในขณะนั้นฉันกลัวชีวิตของฉันจริงๆ ฉันกลัวว่าคืนวันแต่งงานของฉันจะเป็นจุดจบของชีวิตฉันทั้งหมด

ความทรงจำของวันนั้นเข้ามาในใจฉันขณะที่ฉันคิดกับตัวเองว่า "ฉันมาถึงจุดนี้ได้ยังไง?"


เพื่อช่วยน้องชายของเธอ ฮันนาห์ถูกบังคับให้แทนที่เอมี่ พี่สาวต่างแม่ของเธอในงานแต่งงานที่จัดขึ้น ต้องแต่งงานกับราชาอัลฟ่าผู้โหดร้าย ปีเตอร์ เธอไม่รู้เลยว่ามีอันตรายมากมายรอเธออยู่

อัลฟ่าปีเตอร์ ชายที่หยิ่งยโส เย็นชา และแข็งแกร่งที่สุดในอาณาจักรหมาป่า เขายอมรับการแต่งงานนี้เพราะเขาต้องการหาคู่แท้ของเขา ตามคำทำนาย มีเพียงคู่แท้ของเขาเท่านั้นที่สามารถช่วยเขาจากความโกรธบ้าคลั่งได้ เขาไม่รู้เลยว่าในไม่ช้าเขาจะพบว่าตัวเองตกหลุมรักกับเด็กสาวโอเมก้าคนนี้
สาวใช้ของมหาเศรษฐีผู้ครอบงำ

สาวใช้ของมหาเศรษฐีผู้ครอบงำ

1.6k การดู · เสร็จสิ้น · Mehak Dhamija
คำเตือน: เรื่องราวนี้มีเนื้อหามืดและ BDSM ซึ่งมีเนื้อหาสำหรับผู้ใหญ่ในตอนเริ่มต้น

สาวใช้ไร้เดียงสาที่ทำงานให้กับพี่น้องมหาเศรษฐีสองคนที่มีอำนาจเหนือกว่า กำลังพยายามซ่อนตัวจากพวกเขา เพราะเธอได้ยินมาว่าถ้าสายตาอันหื่นกระหายของพวกเขาตกลงไปที่ผู้หญิงคนไหน พวกเขาจะทำให้เธอกลายเป็นทาสและครอบครองจิตใจ ร่างกาย และจิตวิญญาณของเธอ

ถ้าวันหนึ่งเธอได้พบกับพวกเขาล่ะ? ใครจะจ้างเธอให้เป็นสาวใช้ส่วนตัว? ใครจะควบคุมร่างกายของเธอ? ใครจะเป็นเจ้าของหัวใจของเธอ? ใครที่เธอจะตกหลุมรัก? ใครที่เธอจะเกลียด?


“ได้โปรดอย่าลงโทษฉันเลยค่ะ คราวหน้าฉันจะมาตรงเวลา มันแค่-“

“ถ้าคราวหน้าพูดโดยไม่ได้รับอนุญาต ฉันจะปิดปากเธอด้วยของฉัน” ตาฉันเบิกกว้างเมื่อได้ยินคำพูดของเขา


“เธอเป็นของฉันนะ ลูกแมว” เขากระแทกเข้ามาในตัวฉันอย่างแรงและเร็ว ลึกขึ้นทุกครั้งที่เขาเคลื่อนตัว

“ฉัน...เป็น...ของคุณ...นายท่าน...” ฉันครางอย่างบ้าคลั่ง กำมือไว้ข้างหลัง
หัวใจแปรผัน

หัวใจแปรผัน

7k การดู · กำลังอัปเดต · Isabella Scott
หลังจากที่ชารอนค้นพบว่าสามีของเธอ อเล็กซ์ นอกใจเธอ ชารอนในสภาพเมามายเกือบจะมีความสัมพันธ์ชั่วคราวกับเซบ ลุงของอเล็กซ์
เธอตัดสินใจหย่าร้าง แต่อเล็กซ์รู้สึกเสียใจอย่างมากกับการกระทำของเขาและพยายามอย่างยิ่งที่จะคืนดีกับเธอ ในขณะนั้น เซบขอเธอแต่งงาน พร้อมกับยื่นแหวนเพชรล้ำค่ามาให้และพูดว่า "แต่งงานกับฉันเถอะ ได้โปรด"
ด้วยความที่ลุงของอดีตสามีของเธอไล่ตามเธออย่างจริงจัง ชารอนจึงต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่ลำบากใจ เธอจะตัดสินใจอย่างไร?
คุณฮั่ว โปรดรักฉัน

คุณฮั่ว โปรดรักฉัน

11.7k การดู · กำลังอัปเดต · Jack Turner
ขณะที่พ่อของเธอกำลังเผชิญหน้ากับการถูกคุมขังอย่างไม่เป็นธรรม เธอจึงหันไปหาทนายความระดับแนวหน้าที่ปฏิเสธจะปกป้องพ่อของเธอ ด้วยความสิ้นหวัง เธอจึงเสนอการแลกเปลี่ยนทางกาย... หลังจากคืนแห่งความหลงใหล เธอพบว่าหัวใจของเขาเป็นของผู้หญิงอีกคน ในขณะที่เธอพบว่าตัวเองกำลังตกหลุมรักเขา เธอจะทำอย่างไร? ความรู้สึกของพวกเขาจะนำพาพวกเขาไปที่ไหน?
ค่ำคืนแห่งความลับ

ค่ำคืนแห่งความลับ

735 การดู · เสร็จสิ้น · Emma- Louise
เขาหันฉันให้หันหน้าเข้าหาเขาและดึงฉันเข้ามาแนบอก ฉันอ้าปากค้างและวางมือบนอกเขา

"คิดว่าจะไปไหนเหรอ?"

"ตรงนั้น" ฉันตอบเสียงสั่นๆ พร้อมพยักหน้าไปทางเก้าอี้

เขาจ้องมองฉันด้วยสายตาที่เข้มข้นจนทำให้ฉันรู้สึกหนาวสั่นไปทั้งตัว ฉันกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก และเขาก้มลงมาจูบฉันด้วยริมฝีปากอุ่นๆ ฉันครางเบาๆ และกำเสื้อยืดของเขา จูบตอบกลับไป คอนราดลูบหลังฉันและวางมือที่เอวเพื่อดึงตัวฉันให้แนบชิดกับเขามากขึ้นขณะที่เราจูบกัน ฉันโอบแขนรอบคอเขา

ส่วนหนึ่งของฉันโหยหาจูบของเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่เราได้จูบกัน จูบนี้เต็มไปด้วยความหลงใหลแต่ไม่รุนแรงหรือหยาบคาย มันสมบูรณ์แบบมาก คอนราดใช้มืออีกข้างลูบแก้มฉัน ฉันดันลิ้นเข้าไปในปากเขา ฉันต้องการมากกว่านี้ คอนราดดูเหมือนไม่มีปัญหาเพราะลิ้นของเขาเต้นรำเข้ากันได้อย่างลงตัวกับของฉัน

ฉันเดินถอยหลังโดยไม่แยกจากริมฝีปากของเขาจนหลังชนกับเคาน์เตอร์ มีอารมณ์มากมายหมุนเวียนในตัวฉัน ฉันจับสะโพกเขาและดึงเขาเข้ามาใกล้ คอนราดครางเสียงดังในริมฝีปากของฉัน และฉันรู้สึกได้ว่าเขาแข็งตัวขึ้นเพียงแค่จูบฉัน ฉันก็เหมือนกัน ฉันรู้สึกตื่นเต้นเป็นครั้งแรกในรอบนาน


คืนหนึ่ง
งานบอลหน้ากาก
ชายหนุ่มรูปหล่อ

มันคือจุดเริ่มต้นทั้งหมด เพราะฉันถูกบังคับให้เข้าร่วมงานโดยเจ้านายของฉันเพื่อแกล้งเป็นลูกสาวของเธอ ไม่อย่างนั้นฉันจะถูกไล่ออก

สายตาของชายหนุ่มรูปหล่อตกลงมาที่ฉันทันทีที่ฉันเดินเข้าไป ฉันหวังว่าเขาจะมองข้ามไปเพราะเขาถูกล้อมรอบด้วยผู้หญิงสวยๆ แต่เขาไม่ทำ เมื่อเขาตัดสินใจเข้ามาหา ฉันถึงได้รู้ว่าเขาไม่ใช่คนแปลกหน้าเลย เขาและครอบครัวของเขาเป็นเจ้าของบริษัทที่ฉันทำงานอยู่ เขาไม่ควรรู้ว่าฉันเป็นใคร

ฉันพยายามทุกวิถีทางเพื่อหลีกเลี่ยงเขา แต่ไม่มีอะไรได้ผล มันยากที่จะต้านทานเมื่อเขาจ้องมองฉันด้วยสายตาและรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ ฉันยอมแพ้ที่จะต่อสู้กับมัน การใช้เวลาสักสองสามชั่วโมงกับเขาคงไม่เป็นไรใช่ไหม? ตราบใดที่ฉันยังสวมหน้ากาก เขาก็ไม่จำเป็นต้องรู้ว่าฉันเป็นใคร

ฉันไม่เคยรู้สึกเคมีแบบนี้กับใครมาก่อน แต่มันไม่สำคัญเพราะหลังจากคืนนี้ ฉันจะหายไปและเขาจะไม่มีทางรู้ว่าฉันเป็นใคร แม้ว่าเขาจะเดินผ่านฉันบนถนน เขาก็จะไม่สังเกตเห็นเพราะสิ่งที่เขาเห็นคือผู้หญิงที่เขาหลงใหล คนสวยที่เข้ากับคนอื่นได้ แต่ในความเป็นจริงฉันเป็นใครก็ไม่รู้ ฉันไม่มีอะไรพิเศษ ดังนั้นเวลาที่เราใช้ร่วมกันจะเป็นเพียงความทรงจำ

แต่ฉันคิดผิด เพราะเพียงคืนเดียวทุกอย่างก็เปลี่ยนไป ฉันหวังว่าเขาจะลืมฉันไปแล้ว แต่ดูเหมือนจะเป็นสิ่งสุดท้ายที่เขาทำ

ไม่ว่าอย่างไร เขาไม่ควรรู้ความจริง เพราะเขาจะผิดหวังเท่านั้น
ลักพาตัวเจ้าสาวผิดคน

ลักพาตัวเจ้าสาวผิดคน

1.5k การดู · กำลังอัปเดต · A R Castaneda
"เธอกำลังเล่นกับไฟ
และให้ตายเถอะ ฉันไม่สามารถบอกได้ว่าฉันไม่ต้องการเธอเหมือนกัน
เธอยืนอยู่ตรงนั้น สวยและเซ็กซี่สุดๆ ในชุดนอนบางๆ ที่แทบจะไม่ปิดอะไรเลย"


"เธอเป็นสาวบริสุทธิ์จริงๆ" เขากระซิบด้วยความทึ่ง
ฉันไม่คิดว่าเขาตั้งใจจะพูดออกมาดังๆ เหมือนพูดกับตัวเองมากกว่าพูดกับฉัน ความจริงที่ว่าเขามีข้อสงสัยในคำพูดของฉันควรจะทำให้ฉันโกรธ แต่ฉันกลับไม่รู้สึกอย่างนั้น ดังนั้นแทนที่จะโกรธ ฉันกลับเกร็งตัวและคราง "ได้โปรด" ฉันขอร้องเขา

—————— กาเบรียลา: ฉันแค่อยากมีชีวิตปกติ แต่สิ่งนั้นถูกพรากไปเมื่อพ่อของฉันบังคับให้ฉันแต่งงานกับผู้ชายที่ฉันไม่เคยพบ โชคชะตาดูเหมือนจะเล่นตลกอีกครั้ง วันที่เราจะพบกัน ฉันกลับถูกลักพาตัวโดยแก๊งมาเฟียคู่แข่ง เพียงเพื่อจะพบว่าฉันถูกลักพาตัวผิดคน! แต่เมื่อเอนโซ จอร์ดาโนเข้ามาในชีวิต ฉันรู้ว่าฉันไม่อยากกลับไป ฉันแอบรักเขามาตั้งแต่เด็ก ถ้านี่เป็นโอกาสที่จะทำให้เขาสนใจฉัน ฉันก็จะทำทุกวิถีทาง แต่เขาจะต้องการฉันด้วยหรือเปล่า ฉันไม่แน่ใจเลย
ราชินีน้ำแข็งสำหรับขาย

ราชินีน้ำแข็งสำหรับขาย

8.2k การดู · เสร็จสิ้น · Maria MW
"ใส่ซะ" ฉันรับชุดเดรสและชุดชั้นในมา แล้วก็อยากจะกลับไปที่ห้องน้ำ แต่เธอหยุดฉันไว้ หัวใจฉันเหมือนหยุดเต้นไปชั่วขณะเมื่อได้ยินคำสั่งของเธอ "แต่งตัวตรงนี้ ให้ฉันดู" ตอนแรกฉันไม่เข้าใจว่าเธอหมายถึงอะไร แต่เมื่อเธอจ้องมองฉันด้วยความไม่พอใจ ฉันก็รู้ว่าต้องทำตามที่เธอบอก ฉันเปิดเสื้อคลุมแล้ววางมันลงบนโซฟาสีขาวข้างๆ ฉันถือชุดเดรสและกำลังจะใส่มันเมื่อได้ยินเสียงเธออีกครั้ง "หยุด" หัวใจฉันแทบจะกระเด็นออกจากอก "วางชุดเดรสลงบนโซฟาก่อน แล้วก็ยืนตรงๆ" ฉันทำตามที่เธอบอก ฉันยืนอยู่ตรงนั้นโดยไม่มีอะไรปกปิด เธอสำรวจฉันตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยสายตา วิธีที่เธอมองร่างกายเปลือยเปล่าของฉันทำให้ฉันรู้สึกแย่มาก เธอเลื่อนผมของฉันไปด้านหลังไหล่ ลูบไล้ด้วยนิ้วชี้เบาๆ บนหน้าอกของฉัน และสายตาของเธอก็หยุดที่หน้าอกของฉัน จากนั้นเธอก็ทำต่อไป สายตาของเธอค่อยๆ เลื่อนลงมาระหว่างขาของฉัน และเธอก็มองมันอยู่สักพัก "แยกขาออก อลิซ" เธอนั่งยองๆ และฉันก็หลับตาเมื่อเธอขยับเข้ามาใกล้เพื่อดูฉันชัดๆ ฉันได้แต่หวังว่าเธอจะไม่ใช่เลสเบี้ยนหรืออะไรแบบนั้น แต่สุดท้ายเธอก็ยืนขึ้นด้วยรอยยิ้มพอใจ "โกนเรียบร้อย ผู้ชายชอบแบบนี้ ฉันมั่นใจว่าลูกชายของฉันก็จะชอบเหมือนกัน ผิวของเธอนุ่มและเรียบเนียน และเธอก็มีกล้ามเนื้อ แต่ไม่มากเกินไป เธอเหมาะกับกิเดียนของฉัน ใส่ชุดชั้นในก่อน แล้วก็ชุดเดรส อลิซ" ฉันมีหลายอย่างที่อยากจะพูด แต่ฉันกลืนมันกลับไป ฉันแค่อยากจะหนี และนั่นคือที่และเวลาที่ฉันสาบานกับตัวเองว่าฉันจะต้องสำเร็จสักวัน

อลิซเป็นนักสเก็ตน้ำแข็งวัยสิบแปดปีที่สวยงาม อาชีพของเธอกำลังจะถึงจุดสูงสุดเมื่อพ่อเลี้ยงที่โหดร้ายขายเธอให้กับครอบครัวที่ร่ำรวย ครอบครัวซัลลิแวน เพื่อเป็นภรรยาของลูกชายคนเล็กของพวกเขา อลิซคิดว่าต้องมีเหตุผลที่ผู้ชายหล่อๆ อยากแต่งงานกับผู้หญิงแปลกหน้า โดยเฉพาะถ้าครอบครัวนั้นเป็นส่วนหนึ่งขององค์กรอาชญากรรมที่มีชื่อเสียง เธอจะหาทางละลายหัวใจเย็นชานั้นเพื่อให้เธอไปได้ไหม? หรือเธอจะสามารถหนีไปได้ก่อนที่จะสายเกินไป?
ก้าวสู่ความรัก: หัวหน้าหวานใจรักแรก

ก้าวสู่ความรัก: หัวหน้าหวานใจรักแรก

6.1k การดู · เสร็จสิ้น · Liora Thorne
การกลับไปในอดีต

สิ่งที่หยุนเสี่ยงอยากทำมากที่สุดเมื่อได้ย้อนกลับไปในอดีต คือการห้ามตัวเองในวัย 17 ไม่ให้ตกหลุมรักเซี่ยจวินเฉินวัย 18 ปี

แต่เมื่อวิญญาณวัย 26 ปีของเธอได้เข้าสิงร่างของเด็กสาววัย 17 อีกคน ทุกอย่างกลับไม่เป็นไปตามที่หยุนเสี่ยงคาดไว้เลย

หม่อซิงเจ๋อ บอสในอนาคตของเธอ ดันมาอาศัยอยู่ในบ้านที่เธออยู่ตอนนี้อย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย

ชีวิตการอยู่ร่วมชายคาที่วุ่นวายจึงเริ่มต้นขึ้น

หนึ่งปีต่อมา

อุบัติเหตุรถชนที่ไม่คาดคิด พาหยุนเสี่ยงกลับไปยังวัย 26 ปีของเธออีกครั้ง

เธอคิดว่านี่เป็นเพียงความฝันที่สวยงาม พอตื่นขึ้นทุกอย่างก็กลับเป็นเหมือนเดิม

แต่ตั้งแต่เธอปรากฏตัวต่อหน้าหม่อซิงเจ๋ออีกครั้ง

ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป

สำหรับเธอ มันเป็นเพียงเวลาหนึ่งปี แต่สำหรับหม่อซิงเจ๋อ เธอคือคนที่เขาหมกมุ่นมาตลอดเก้าปี

เขาไม่มีทางปล่อยให้เธอหลุดจากโลกของเขาอีกครั้ง

หม่อซิงเจ๋อจับมือหยุนเสี่ยงที่กำลังจะเดินจากไป กัดฟันพูดอย่างเดือดดาล "หยุนเสี่ยง ฉันรอเธอมาเก้าปี แค่ให้เธอรออีกเก้านาทีมันยากนักเหรอ?"

น้ำตาของหยุนเสี่ยงไหลอาบแก้ม "ฉันนึกว่าคุณไม่ต้องการฉันแล้ว"

หม่อซิงเจ๋อโกรธจนแทบคลั่ง เขาทุ่มเททุกวิถีทางก็เพื่อกักเธอไว้ข้างกายไปตลอดชีวิตเท่านั้น