บทที่ 40 โดนทิ้งต้องดื่มไม่ใช่เหรอ?

หยดน้ำฝนในช่วงฤดูฝนยังคงโปรยปรายลงมาไม่ขาดสาย ด้านนอกมีเสียงฝนตกดังเปาะแปะ ท่ามกลางท้องฟ้ามืดครึ้มเสียงฟ้าร้องดั่งประสานเป็นระยะ คนตัวเล็กนอนซุกตัวอยู่ที่อกของสิงห์ ผ่านมาสองวันแล้วเธอยอมรับความจริงเรื่องที่สิงห์จะต้องไปทำงานต่างประเทศได้แล้ว ไม่มีอารมณ์งี่เง่าแสดงออกมาให้แฟนหนุ่มของเธอเหนื่อยใจเลยส...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ