บทที่ 54 กลัวคำตอบ

ณ สนามบิน ประเทศไทย...เกวลินเดินออกมาจากประตูผู้โดยสารขาเข้า เห็นจีน่านั่งรออยู่โซนเก้าอี้รอรับผู้โดยสาร เธอยืนมองเพื่อนสนิทนิ่งไม่มีแรงก้าวขา ดวงตาคลอหน่วยไปด้วยหยดน้ำตา

“เกล!!!” จีน่าเห็นเกวลินก็รีบวิ่งไปกอดเพื่อน “ไม่เป็นไร...ไม่เป็นไรนะ ไม่ต้องร้องไห้”

เกวลินกระชับกอดเพื่อนแน่น “เจ็บมากเลย ฉันไม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ