บทที่ 11 Oops! เขาหล่อ แต่แปลกนิดหน่อย 11

Oops! เขาหล่อ แต่แปลกนิดหน่อย 11

กระทั่งเดินมาจนถึงบริเวณใกล้ร้านกะเพราที่มีคิวลูกค้ายืนรออยู่ ฉันตั้งใจจะเดินผ่านไปเงียบ ๆ หากไม่มีคนที่กำลังยืนผัดกะเพราอยู่ด้วยความจริงจังเอ่ยเรียกฉันไว้เสียก่อน

“เด็กโน้ตบุ๊กมานี่” เมื่อพี่พ่อครัวเอ่ยจบ ทุกสายตารอบ ๆ ก็หันมามองฉันแทบจะทันที ฉันอุตส่าห์เดินไกล ๆ แ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ