บทที่ 22 เลวไม่มีที่สิ้นสุด

"พี่...อื้อ..."

"เสียวอ่ะดิ"

"..." เชอรีนพยักหน้าด้วยความเขินอาย เธอหลับตาแน่นนิ้วเรียวจิกลงผ้าปูที่นอนจนยับย่น สมองหมุนเคว้งขาวโพลน ก่อนจะสุขสมเป็นครั้งแรกด้วยเนื้อมือของเรย์อาร์

"อ่ะ อ๊า..." ร่างเล็กบิดเร่ากระตุกเกร็งถี่ๆ ระคนทรมาน หมดเรี่ยวแรงทิ้งตัวอ่อนยวบลงไปกับเตียงนุ่ม หัวใจดวงน้อยเต้นโครมครา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ