บทที่ 76 จากไปไม่มีวันกลับ

"เชอรีน!"

"พะ....พี่เรย์อาร์!"

กระทั่งเรย์อาร์เอ่ยขึ้นมาอีกครั้งเชอรีนจึงได้สติ

"เป็นเธอจริงๆ ด้วย รู้ไหมว่าฉันพยามติดต่อเธอทุกช่องทางเลยนะ แต่ก็ติดต่อไม่ได้ เธอหายไปไหนทำไมไม่มาหาฉัน"

เรย์อาร์ละล้ำละลักถามด้วยความดีใจ หากน้ำเสียงของเขาสั่นเครือด้วยก้อนบางอย่างที่กำลังจุกอยู่ที่ลำคอ ทั้งดีใจที่ได้เจ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ