บทที่ 22 ผู้หญิงปริศนา

“มันไม่สำคัญ เพราะผมชำระค่าบ้านไปแล้ว”

วีนัสชะลอความเร็วจังหวะการเดินที่เธอเร่งก้าวสมดุลในระดับเดียวกับเควิน เพราะช่วงขาของเขายาวกว่าเธอมาก

“คุณล้อเล่นใช่ไหม” เธอหรี่ตามองผู้ชายกวนประสาทด้วยความหงุดหงิด พลางยกแขนขึ้นกอดอก มือกำหมัดแน่นโดยไม่รู้ตัว

“คุณไม่ชอบหรือ” น้ำเสียงเขาราบเรียบ แต่ไม่ได้ละเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ