บทที่ 3 อย่าดื้อกับพี่
"นุ่มรักพี่มั้ย?" ผมเอ่ยถามร่างเล็กออกไป นั่นเลยทำให้เธอกล้าที่จะเงยหน้าขึ้นมาสบตากับผมอีกครั้ง
"ระ รักสิคะ" ใบหน้าจิ้มลิ้มของนุ่มแดงก่ำเมื่อเอ่ยคำนั้นออกมา ไม่รู้ทำไมเวลาที่ผมได้ยินคำนี้จากปากของเธอ ใจผมต้องเต้นแรงทุกครั้งด้วย
"ถ้ารักพี่ นุ่มจะยอมพี่ได้มั้ย?" ผมเอ่ยถามเธอออกไปพลางใช้ปลายนิ้วเกลี่ยปอยผมที่หล่นมาปรกหน้าไปทัดไว้ที่ข้างหูให้เธอ
"นุ่ม...นุ่มกลัว" เธอมองสบตากับผมพร้อมกับเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นๆ
"ไม่ต้องกลัว พี่จะอ่อนโยนกับนุ่ม" ผมว่าพลางกดจูบลงบนหน้าผากมนของนุ่มอย่างแผ่วเบาก่อนที่จะค่อยๆถอดชุดแซกออกให้เธอไปด้วย
ตอนนี้ร่างของนุ่มมีเพียงแค่ชุดชั้นในเท่านั้นที่ปกปิดอยู่ ผมกวาดสายตามองร่างกายของเธออย่างพึงพอใจ ไม่แปลกเลยที่นุ่มจะมีสัดส่วนที่ดึงดูดสายตาผมมากขนาดนี้
ไม่ว่าจะเป็นร่างกายที่ขาวนวลเนียน หน้าอกหน้าใจที่ดูอวบอิ่ม เอวคอดที่น่าจับมาขย้ำนั่นอีก ผมไม่เข้าใจว่าผมทนมาได้ยังไงตั้งหกเดือนโดยที่ไม่ล่วงเกินเธอเลย
ทั้งๆที่ความจริงแล้ว ผมไม่ได้เป็นคนความอดสูงสักเท่าไหร่
"พะ...พี่ไนท์" เสียงหวานของนุ่มดังขึ้นเมื่อผมจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองแล้วตามไปคร่อมร่างบางของเธอเอาไว้
"ครับ" ผมขานตอบเธอออกไป
"พี่จะไม่ทิ้งนุ่มจริงๆใช่มั้ยคะ"
"ไม่มีวัน พี่สัญญา" ผมตอบนุ่มออกไปพร้อมกับค่อยๆทาบทับริมฝีปากของตัวเองลงไปที่ริมฝีปากอวบอิ่มของเธอ จากนั้นก็ตักตวงความหวานของนุ่มมาเป็นของตัวเองจนหมด
ริมฝีปากของนุ่มสั่นระริกทุกครั้งที่ผมผละจูบออก ร่างกายของเธอสั่นเทิ้มราวกับว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เธอกลัวมากที่สุด
ผมค่อยๆจูบซับลงบนใบหน้าขาวใสของเธอส่วนฝ่ามือก็จัดการกับอันเดอร์แวร์ชิ้นเล็กไปด้วย
"พร้อมมั้ย?" ผมกระซิบถามหลังจากที่ทำการจัดท่าทางระหว่างเราสองคนเรียบร้อยแล้ว
"นุ่ม..."
"มาถึงขนาดนี้ต้องพร้อมแล้วล่ะ" ผมกระซิบออกไปอีกครั้งพร้อมกับยกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ให้เธอไปด้วย เล่นเอานุ่มเขินแล้วมุดมาซบที่อกผมแทบไม่ทัน
"อ๊ะ! พี่ พี่...ไนท์..." น้ำเสียงหวานร้องเรียกพลางควานมือมากอดผมเอาไว้แน่นเมื่อผมค่อยๆใช้ปลายนิ้วเคลื่อนลงไปสัมผัสที่กึ่งกลางร่างของเธอ
"ว่าไงครับ?" ผมเอ่ยถามนุ่มออกไปพลางกัดฟันอย่างต้องการระงับอารมณ์ที่มันกำลังเดือดพุ่งพล่านของตัวเอง
ครั้งแรกของนุ่ม ผมจะอ่อนโยนกับเธอ ผมจะไม่วู่วาม ต้องค่อยๆเป็นค่อยๆไป ผมไม่อยากให้เธอเจ็บจนกลัวกับครั้งต่อไปที่จะต้องมีระหว่างพวกเราสองคน
"เจ็บ...เจ็บค่ะ" ใบหน้าจิ้มลิ้มเหยเกเมื่อผมกดปลายนิ้วลงในซอกเนื้อที่อ่อนนุ่มไปได้ประมาณครึ่งหนึ่งเท่านั้น
"ไม่ต้องเกร็ง ทำตัวให้สบายๆ" ผมว่าแล้วกดนิ้วลงไปจนสุดทาง เล่นเอาซอกเนื้อของนุ่มบีบรัดนิ้วของผมอย่างรุนแรงเลยทีเดียว
"เจ็บ...นุ่มเจ็บค่ะ อ๊ะ..." นุ่มร้องออกมาเมื่อผมขยับปลายนิ้วเข้าออกพลางบิดเร้าร่างกายอย่างเย้ายวน เธอจะรู้มั้ยว่าความไร้เดียงสาของเธอมันกำลังทำให้ผมคลั่ง
"ถ้าไม่เกร็งก็ไม่เจ็บนะคะคนดีของพี่"ผมกระซิบบอกนุ่มแล้วทาบทับริมฝีปากลงไปที่ริมฝีปากอวบอิ่มของเธออีกครั้ง จากนั้นก็ขยับนิ้วเข้าออกตามอารมณ์ที่มันกำลังเดือดพล่านของตัวเอง
ผมคิดว่านุ่มคงพร้อมแล้วล่ะ เพราะตอนนี้ซอกเนื้อของเธอตอบสนองนิ้วของผมด้วยการตอดตุบๆเรียบร้อยแล้ว แถมน้ำล่อลื่นยังเยิ้มเต็มนิ้วของผมไปหมด
"แห่กๆๆๆ" นุ่มหอบหายใจถี่เมื่อผมชักปลายนิ้วออกแล้วแทรกร่างเข้าหาเธออย่างรวดเร็ว
"ไม่เจ็บเลย พี่บอกแล้ว" ผมว่าแล้วค่อยๆใช้ปลายแกนกายที่กำลังแข็งขืนจนเต็มที่ของตัวเองจ่อไปที่ซอกเนื้อที่มันกำลังพร้อมรบของนุ่มจากนั้นก็ค่อยๆถูไถเบาๆจนนุ่มต้องร้องเรียกผมเอาไว้ด้วยน้ำเสียงสั่นๆ
"พะ..พี่ไนท์ นุ่ม อ๊ะ อื้ออ นุ่ม..." นุ่มจิกปลายเล็บลงบนแผงอกของผมแล้วบิดเร้าร่างกายไปมาอย่างเสียดเสียว ช่วงจังหวะที่เธอกำลังเผลอผมเลยจัดการจับแกนกายของตัวเองมาจ่อที่ปากทางซอกเนื้อของเธอ จากนั้นก็...
สวบ!!!
"อื้ออออ!!!!"
Rrrrr Rrrrr
ผมกดส่วนหัวเข้าไปได้นิดเดียวเท่านั้น อยู่ๆเสียงโทรศัพท์เจ้าปัญหาก็ส่งเสียงดังขึ้นซะก่อน ใครมันโทรมากวนผมนักวะ นี่มันสามทุ่มกว่าแล้ว จะโทรมาเพื่อ?
Rrrr Rrrr
"พะ...พี่ไนท์"
"ช่างมันเถอะค่ะ ไว้ค่อยโทรกลับ" ผมบอกนุ่มแล้วปล่อยผ่านสายเรียกเข้านั้นไป ใครมีธุระสำคัญแค่ไหนผมก็ไม่สนหรอก เพราะตอนนี้ผมไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีกต่อไปแล้ว
"อ๊ะ! อื้ออ!!" ผมอาศัยช่วงจังหวะที่นุ่มเผลอกดแกนกายเข้าไปในซอกเนื้อของเธอทีเดียวจนสุดทาง ในที่สุดเธอก็ยอมเป็นของผมสักที ถึงแม้ว่ามันจะยากไปหน่อยก็เถอะ แต่อย่างน้อย นุ่มก็ยอมเป็นของผมจนได้
"เจ็บค่ะ เอาออกไป นุ่ม...นุ่มไม่ไหว" นุ่มจิกเล็บลงบนแผงอกของผมแรงกว่าเดิมก่อนที่จะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
ดวงตาคู่สวยนั้นเอ่อคลอไปด้วยน้ำตา เมื่อผมเลื่อนสายตาลงไปมองจุดเชื่อมต่อระหว่างเราสองคนก็ต้องผลิยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ
ผมเป็นคนแรกของเธอไม่ผิดแน่
"นุ่มเป็นของพี่แล้วนะ อย่าดื้อกับพี่เข้าใจมั้ยคะ?" ผมกระซิบบอกร่างเล็กที่สั่นเทิ้มด้วยความเจ็บปวดออกไปอย่างแผ่วเบาพร้อมกับจูบซับบนใบหน้าของเธอไปด้วย
ไม่รู้ว่าทำไมผมถึงได้ดีใจขนาดนี้ที่รู้ว่าผมเป็นคนแรกของนุ่ม ความรู้สึกมันแตกต่างจากครั้งแรกที่ผมกับเนยมีด้วยกันอย่างสิ้นเชิง ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน
"เจ็บ นุ่มเจ็บ" นุ่มยังคงไม่สนใจที่ผมพูด แต่เธอกลับร้องบอกให้ผมถอดถอนแกนกายออกทั้งๆที่เธอก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้
"ไม่เกร็ง แล้วมันจะไม่เจ็บนะคะ เชื่อพี่" ผมว่าแล้วค่อยๆขยับแกนกายเข้าออกซอกเนื้อของนุ่มอย่างเนิบนาบ เล่นเอาร่างเล็กร้องเรียกชื่อผมด้วยน้ำเสียงที่ทำให้ผมแทบจะคลั่งตายอยู่แล้ว
เธอไม่รู้หรอกว่าเธอยิ่งเรียกชื่อผม มันยิ่งทำให้ผมควบคุมตัวเองไว้ไม่อยู่
เด็กน้อยเอ้ยเด็กน้อย คืนนี้ผมขย้ำเธอให้สมกับที่อดทนรอมานานเลยคอยดู
"พะ...พี่ไนท์ นุ่ม...อื้อออ นุ่ม..."
เนย
ฉันกดโทรหาไนท์รอบนี้เป็นรอบที่สิบน่าจะได้ เขาไปมุดหัวอยู่ที่ไหนทำไมไม่รับโทรศัพท์สักที
ทีก่อนหน้านี้โทรมาหาฉันเป็นสิบๆสายราวกับว่ามีใครตายอย่างนั้นแหละ
"ทำอะไรอยู่ที่ไหนกันแน่ไนท์!" ฉันพูดอย่างหัวเสียแล้วกดตัดสายพ่อแฟนตัวดีทิ้ง จากนั้นก็ต่อสายโทรหาเพื่อนสนิทของเขาอย่างฟรุททันที
(ว่าไงเนย)
"ไนท์อยู่ด้วยรึเปล่า?" ฉันถามฟรุทออกไปทันทีที่เขากดรับสาย
(มันเมาหลับไปแล้วอ่ะ) ฟรุทตอบฉันออกมา
"เมาหลับ? มันคออ่อนมากขนาดนั้นเลย?" ฉันเอ่ยถามฟรุทออกไป
(อือ เห็นบ่นว่าคิดถึงเนยใจจะขาดอยู่แล้ว รอเนยกลับมาอะไรไม่รู้มัน)
"ตอแหลสิไม่ว่า ไปปลุกมันมาคุยกับเนยหน่อย"
(ไม่กล้าปลุกว่ะ กลัวโดนตีน)
"ไปปลุกมันมาคุย ด่วนๆ" ฉันเอ่ยความต้องการของตัวเองออกไปทันที หวังว่าคงจะไม่ช่วยกันปิดบังอะไรหรอกนะ บอกตามตรงว่าฉันเข็ดกับพฤติกรรมก่อนหน้านี้ของไนท์จนไม่กล้าไว้ใจเขา
(นี่เนยไม่เชื่อใจมันเหรอ มันเลิกนิสัยนั้นไปตั้งนานแล้ว)
"ไปเรียกมันมาคุยกับเนยเดี๋ยวนี้!"
"เนย ไปกันได้ยังอ่ะ"
"เออฟรุท แค่นี้ก่อน เดี๋ยวโทรไปใหม่"
