บทที่ 5 รู้สึกยังไง
"นุ่ม พี่ไนท์มาโน่นแล้ว" ฉันหันไปมองที่ด้านหลังตึกเรียนทันทีที่ขิงเพื่อนสนิทที่คบกันมาตั้งแต่สมัยมัธยมพยักพเยิดหน้าไปทางนั้น
พอเห็นหน้าพี่ไนท์แล้วทำไมต้องคิดถึงเรื่องเมื่อคืนที่เราสองคนทำอะไรๆกันด้วยก็ไม่รู้ ฉันนี่ยังไงนะ ก่อนหน้านี้ก็ไม่เคยคิดถึงเรื่องพวกนี้นี่นา บ้าจริง...
"งั้นนุ่มไปก่อนนะขิง พรุ่งนี้เจอกัน" ฉันโบกมือลาเพื่อนแล้วเดินเลี่ยงมาหาพี่ไนท์ด้วยอาการร้อนวูบวาบที่ใบหน้า ไม่รู้ว่าทำไมเวลาที่เขายิ้ม ฉันมักจะชอบคิดว่าเขาล้อเลียนฉันทุกทีเลย
ให้ตายเถอะ ครั้งแรกของทุกคนมันเป็นแบบนี้รึเปล่า
แบบว่ามันทำอะไรไม่ถูก เดินมาหาเขาก็จริง แต่ว่าดันไม่กล้าสู้หน้า ไม่กล้าสบตา ไม่กล้าอะไรทั้งนั้น มันรู้สึกวูบวาบเหมือนจะเป็นลมยังไงก็ไม่รู้บอกไม่ถูก
อารมณ์ประมาณว่า เหมือนถูกมองตอนที่โดนเขาเข้ามาจีบใหม่ๆยังไงอย่างนั้นเลย
"ทำไมหน้าแดง" นั่นไง ฉันว่าแล้วว่าเขาจะต้องทัก
"อากาศมันร้อนน่ะค่ะ" ฉันยกมือขึ้นพัดความร้อนบนใบหน้าออกไปพลางส่งยิ้มแห้งๆให้พี่ไนท์ไปหนึ่งที ขอร้องล่ะ อย่าให้เขาพูดเรื่องเมื่อคืนขึ้นมาอีกเลย แค่นี้ฉันก็ทำตัวไม่ถูกแล้ว
"อากาศร้อน? หรือคิดเรื่องอะไรอยู่กันแน่ หื้ม?" ใบหน้าหล่อเหลาโน้มลงมาใกล้พลางยกยิ้มขึ้นที่มุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ คนกาม! ฉันว่าแล้วว่าเขาจะต้องล้อเลียนฉันเเน่ๆ
ตุ้บ!
ด้วยความที่มันทำอะไรไม่ถูก ฉันเลยเหวี่ยงกระเป๋าสะพายไปฟาดพี่ไนท์แรงๆหนึ่งทีพลางส่งสายตาทิ่มแทงไปให้เขาด้วย
"เจ็บนะ..." พี่ไนท์ครางเบาๆพร้อมกับทำสายตาออดอ้อน
"ก็พี่ไนท์อ่ะ"
"พี่ไนท์ทำไมคะ?" เขาพูดเสียงเล็กเสียงน้อยพลางยกฝ่ามือขึ้นมายีหัวฉันเล่นอย่างมันเขี้ยว
"ก็พี่ไนท์..."
"เห้ย!ไอ้ไนท์ ไปกันได้ยังอ่ะ" ฉันกำลังจะพูดออกไป แต่ว่าน้ำเสียงที่แหบห้าวของพี่ฟรุทก็ดังขึ้นขัดซะก่อน
"เออ ไปดิ มึงนำไปก่อนเลย" พี่ไนท์หันไปโต้ตอบกับพี่ฟรุทพลางดึงแขนฉันให้เดินตามเขามาขึ้นรถด้วย
"ไปไหนกันคะ?" ฉันเอ่ยถามเขาออกไปอย่างสงสัย เพราะก่อนหน้านี้ฉันกับพี่ไนท์ไม่ค่อยได้ออกไปไหนกันเลย พวกเราสองคนมักจะใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ที่คอนโดของฉันมากกว่า
"เดี๋ยวก็รู้" พี่ไนท์ว่าพลางกดจูบที่หน้าผากฉันเบาๆหนึ่งที จากนั้นก็ดันฉันเข้ามาในรถแล้วปิดประตูลงโดยที่ฉันยังไม่ทันได้ตั้งตัวเลยสักนิด
มะ...เมื่อกี้เขาจูบที่หน้าผากฉันแบบนั้นได้ยังไง ถ้าเกิดมีใครมาเห็นจะทำยังไงล่ะ! คนกามนี่ไม่รู้จักเคารพสถานที่บ้างเลยหรือยังไงกัน
คิดแต่เรื่องแบบนี้อยู่สินะในหัวของเขาเนี่ย
"เมื่อเช้ากินยารึเปล่า" หลังจากที่เข้ามานั่งในรถเรียบร้อยแล้ว พี่ไนท์ก็เอ่ยถามฉันขึ้นทันที
"กินแล้วค่ะ" ฉันก้มหน้าก้มตาตอบเขาออกไป
"ทำไมต้องเขินด้วย เรื่องปกติของคนเป็นแฟนกันน่า" เขาพูดราวกับว่าเรื่องนี้มันเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับเขายังไงอย่างนั้นแหละ
"พี่ไนท์เคยทำเรื่องแบบนั้นบ่อยใช่ไหมคะ?" ไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงได้ถามออกไปแบบนั้น น่าแปลกนะที่ฉันดันคิดมากกับประโยคที่เขาพูดเมื่อครู่นี้
คนที่หน้าตาดีมากๆอย่างเขา ในชีวิตนี้คงมีแฟนมาเยอะแล้วล่ะสินะ ฉันไม่ใช่คนแรกของเขาแน่นอนฉันมั่นใจ
"พูดอะไรอย่างนั้น พี่ทำแบบเมื่อคืนกับนุ่มคนเดียวเท่านั้นแหละ" พี่ไนท์ว่าก่อนที่จะเอื้อมมาคาดเบลท์ให้ฉัน
ทำแบบนั้นกับฉันคนเดียว มันหมายความว่าเขา...ไม่ได้ป้องกันแค่กับฉันคนเดียวอย่างนั้นใช่รึเปล่านะ
มันคงไม่ใช่เขาทำเรื่องแบบนั้นกับฉันแค่คนเดียวหรอก เพราะว่าเขาดูทั้งช่ำชองและเร่าร้อนมากๆเลยตอนที่กำลังควบคุมฉันอยู่
"เหรอคะ..." ฉันรู้นะว่าตัวเองกำลังทำน้ำเสียงงี่เง่าใส่เขาอยู่ แต่ว่ามันไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้จริงๆ แค่คิดว่าเขาเคยอะไรๆกับคนอื่น มันก็รู้สึกนอยด์แล้วอ่ะ
"กับคนอื่น พี่ไนท์มีความสุขแบบนี้รึเปล่าคะ" ไม่รู้ว่าทำไมฉันยังถามคำถามที่ค่อนข้างจะงี่เง่าออกไปแบบนั้น รู้แค่ว่า...มันรู้สึกหงุดหงิดยังไงไม่รู้บอกไม่ถูก
"อดีตก็คืออดีต ปัจจุบันพี่รักนุ่มแค่นั้นก็พอแล้ว" ฝ่ามือหนาเอื้อมมาสัมผัสที่แก้มของฉันเล่นอย่างแผ่วเบา ราวกับว่าเขากำลังบอกให้ฉันอย่าใส่ใจเรื่องที่เขาพูดก่อนหน้านี้มากเกินไป
"อื้อ" ฉันตอบพี่ไนท์ออกไปแบบนั้นก็จริง แต่ในหัวมันยังคงว้าวุ่นเรื่องที่เขาพูดมาก่อนหน้านี้ไม่เลิก
"พี่มีแค่นุ่มคนเดียวจริงๆ มั่นใจได้" น้ำเสียงที่จริงจังบวกกับฝ่ามือหนาที่กำลังกุมมือของฉันอยู่นั้นมันทำให้หัวใจพองโตอย่างน่าประหลาด เล่นเอาเรื่องที่ฉันกำลังหงุดหงิดก่อนหน้านี้หายไปจนหมด
"วันนี้พี่ไปนอนด้วยนะ" อยู่ๆพี่ไนท์ก็พูดขึ้นหลังจากที่ขับรถออกมาจากมอได้สักพักแล้ว
"ว่าไงนะคะ?" ฉันถามออกไปอย่างตกอกตกใจ ไม่ดีแน่ จะให้เขามานอนที่ห้องฉันมันต้องไม่ดีแน่ๆ ฉันไม่อยากทำตัวเป็นผู้หญิงใจง่ายแบบเมื่อคืนอีกแล้ว
"วันนี้พี่จะไปนอนกับนุ่ม" พี่ไนท์ย้ำขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่จริงจังมาก
"ไม่ดีมั้งคะ วันนี้นุ่มไม่ค่อยสบายอ่ะ เดี๋ยวพี่ไนท์จะติดหวัดเอา"
"ไม่สบายยิ่งต้องมีคนดูแล เดี๋ยวพี่อาสาไปดูแลนุ่มเอง ดีมั้ยคะ?"
"มะ...ไม่ดีมั้งคะ นุ่ม..."
"ไม่ต้องกลัวหรอกน่า แค่จะไปนอนกอดเฉยๆ ไม่ได้ทำอะไรเกินเลยสักหน่อย"
ไนท์
"เออไอ้ไนท์ มึงเอาน้องนุ่มมาด้วยแบบนี้ มึงไม่กลัวเพื่อนเนยเห็นไงวะ?" ไอ้ฟรุทมันเอ่ยถามหลังจากที่นุ่มขอตัวไปเข้าห้องน้ำแล้ว
"จะกลัวทำไม พวกมึงก็อยู่ อีกอย่าง เพื่อนเนยไม่ได้มาเที่ยวบ่อยๆสักหน่อย" ผมตอบไอ้ฟรุทออกไปพลางกวาดสายตามองไปจนทั่วทั้งร้านเหล้า
"แลดูมึงหลงน้องหนักมาก นี่ถึงขึ้นลากน้องมาเฝ้าที่ร้านเหล้าด้วยเลย" ไอ้พีมันเอ่ยขึ้นสมทบพลางมองมาที่ผมอย่างกวนส้น...กวนส้นมากๆสายตามันเนี่ย
มันหมั่นไส้ผมอ่ะดิที่มีแฟนน่ารักแบบนุ่มมาคอยนั่งเฝ้าน่ะ
"หลงห่าอะไร ก็เหมือนเดิม" ผมว่าแล้วอมยิ้มราวกับคนบ้า ไม่รู้ว่าช่วงนี้เป็นอะไร อยากอยู่กับนุ่มตลอดเลย ไม่รู้ดิ ผมไม่ค่อยอยากให้เธออยู่ห่างตัวอ่ะ มันหวงๆยังไงไม่รู้บอกไม่ถูก
"เหมือนเดิมบ้านป้ามึงดิ หน้ามึงนี่จะบานไปไหน พูดถึงน้องนุ่มทีไรเป็นแบบนี้ทุกที หน้าตามึงดูโคตรมีความสุขอ่ะ" ไอ้พ้ยท์มันพูดพร้อมกับผลักหัวผมเบาๆหนึ่งที
นี่หน้าตาผมดูมีความสุขมากขนาดนั้นเลยไงวะ ก็ปกตินี่หว่า
"มึงโคตรไม่ปกติอ่ะ กับคนอื่นมึงไม่เคยเป็นแบบนี้เลย" ไอ้ฟรุทมันเอ่ยออกมาอีกหนึ่งประโยค เล่นเอาผมถึงกับขมวดคิ้วไปกับคำพูดของมัน
"ยังไง?"
"ก็มึงโคตรจะใส่ใจน้องมากกว่าเมียตัวจริงของมึงซะอีก เอางี้ๆ กูจะถามมึงหนึ่งคำถาม มึงต้องตอบกูมาตามความจริง ห้ามแหล" ไอ้ฟรุทมันว่าพลางชี้หน้าผมไปด้วย
"ห่าอะไรอีกล่ะ"
"กูถามก็ตอบ บอกว่าห้ามแหลก็คือห้าม" มันย้ำก่อนที่จะจ้องหน้าผมแล้วถามประโยคที่ทำให้ผมหนักใจมากๆออกมา
"เนยกับน้องนุ่มมึงรักใครมากกว่ากัน ไม่เอาๆ กูไม่ถามแบบนี้ดีกว่า เอาเป็นว่ามึงยังรักเนยอยู่มั้ย?" ไอ้ฟรุทมันถามพลางจ้องตาผมไม่กระพริบ
ผมกวาดสายตามองไปทั่วทั้งร้านก่อนที่จะตอบมันออกไป
"รักดิ" แน่นอนว่าผมยังรักเนยอยู่
"ถ้ามึงรักเนย แล้วกับน้องนุ่มมึงรู้สึกยังไง?"
"..."
