Chapter : 19

“มิน เดี๋ยว มิน”

หมับ!

มินตราพูดจบเธอก็เดินออกไปทำให้ตอนนี้กลายเป็นผมที่วิ่งตามมาคว้าข้อมือเธอหลังจากที่ใช้เวลาดึงสติกลับมาจากคำด่าของเธอเกือบ 5 นาที

“ปล่อย” มินตรามองข้อมือของเธอที่ผมจับเอาไว้นิ่ง ๆ

“ขอคุยด้วยได้ไหม ฉันอยากอธิบาย” ผมพยายามอ้อนวอนเธอ พอได้ใกล้ชิดกันอีกครั้งมันทำให้ผมโคตรมั่นใจในควา...