บทที่ 32 EP : 32

ตอนนี้มันตีสี่แล้วที่ฉันยังนอนไม่หลับ และไม่มีใครหลับเลยสักคนเพราะความเป็นห่วงคนที่อยู่ในห้องผ่าตัด และตลอดเวลาที่นั่งรอด้วยความหวังอยู่ตรงนี้นานหลายชั่วโมงฉันก็เอาแต่มองไปที่ประตูห้องผ่าตัดพร้อมกับมือที่กุมหน้าท้องตัวเองเอาไว้ตลอด

...เป็นกำลังใจให้แม่ แล้วก็ส่งใจไปให้คุณพ่อด้วยนะคะ

แอด~

“หมอครับเพ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ