บทที่ 12 Chapter : 12

“เหรอครับ แต่พี่ว่าเราเคยเจอกันแล้วนะ”

“...ที่ตึกจอดรถตอนวันวาเลนไทน์” เขาพูดช้า ๆ ชัด ๆ แล้วก็มองหน้าฉันเพื่อค้นหาคำตอบ

“...” !!! ฉันนั่งนิ่งเหมือนโดนจับได้ ไม่เหมือนสิตอนนี้โดนจับได้จริง ๆ แต่เขารู้ได้ไงเขาจะจำได้เหรอมันผ่านมา 3 ปีแล้วนะ คนอย่างอีตานี่ไม่มีทางที่จะจำฉันในสภาพไม่สวยแบบนั้นได้แน่นอน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ