บทที่ 16 Chapter : 16

“เฮ๊ย! ทำอะไรออกไปนะ!” ฉันที่ยืนรอเขาเปิดประตูให้ถึงกับต้องร้องออกมาเสียงหลงเพราะอีตานี่ก้าวเข้ามาในห้องฉันทันทีที่เปิดประตูเสร็จ

“ไม่ พี่ง่วง อิ่มแล้วก็ง่วงมากพี่จะนอนแล้ว” อีตาเควินหันมาบอกฉันแล้วก็ล้มตัวลงนอนที่เตียง นี่มันจะบ้าบอหน้ามึนไปกันใหญ่แล้วนะ!

“ใครอนุญาตออกไปเลย!” ฉันยืนเท้าสะเอวมองเขาด...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ