บทที่ 24 Chapter : 24

“หนูนั่งหน้าบึ้งเป็นตูดมาเป็นชั่วโมงแล้วนะครับ เมื่อไหร่จะหายงอนพี่ครับ” เสียงไอ้คนที่ขับรถอยู่พูดขึ้น เหมือนจะง้อนะแต่ก็ปากหมาเช่นเคย

“น้อง...” พออีหนมนั่งเงียบก็เรียกด้วยเสียงอ้อน มาอีกแล้วสรรพนามใหม่ ตั้งแต่เมื่อวานเป็นต้นมาเขาเรียกฉันหลายอย่างมาก ถึงจะฟังดูน่ารักแต่ยังไม่หายโกรธ เพราะโกรธมาก

“โก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ